Jampridem in fatis, patriæque oracula famæ. 80 Ut quondam ignotum marmor, camposque na tantes 85 Tranavit Zephyros visens, nova regna, Columbus; Litora mirantur circùm, mirantur et undæ Inclusas acies ferro, turmasque biformes, Monstraque foeta armis, et non imitabile fulmen. Foedera mox icta, et gemini commercia mundi, 90 Agminaque assueto glomerata sub æthere cerno. Anglia, quæ pelagi jamdudum torquet habenas, Exercetque frequens ventos, atque imperat undæ ; Aëris attollet fasces, veteresque triumphos Hùc etiam feret, et victis dominabitur auris. 95 V. 79. "Esse quoque in fatis reminiscitur," Ov. Met. i. 256. V. 83. "Obtutu tacito stetit," Æn. xii. 666. V. 84. "Innumeræ comitantur aves, stipantque volantem," Claud. Phoenix, 76. V. 85. 66 Campique natantes," Georg. iii. 198. V. 89. "Foeta armis," En. ii. 238. "Non imitabile fulmen," En. vi. 590. V. 90. "Geminoque facis commercia mundo," Claud. xxxiii. 90. V. 92. Equoreas habenas," Claud. viii. 422. V. 95. "Servitio premet, ac victis dominabitur Argis,” Æn. i. 285. SAPPHIC ODE: TO MR. WEST.* [See Mason's Memoirs, vol. ii. p. 42; on a version of Gray's Latin Odes by Green, in English, see H. Walpole's Letters to Cole, p. 116.] BARBARAS ædes aditure mecum Estuat agmen ; * Mason considered this as the first original production of Gray's Muse; the two former poems being imposed as exercises by the College. V. 1. Comp. Hor. Od. ii. vi. 1: “ Septimi, Gades aditure mecum," &c. Luke. V. 3. "Lis nunquam, toga rara," Martial. Ep. x. 47. "Quot astuantes ancipiti gradu Furtiva carpent oscula Naïdes." V. 5. "Platanus patulis est diffusa ramis," Cic. de Oratore, Lib. I. cap. vii. "Hospita umbra," Ovid. Trist. III. iii. 64. Hor. Od. ii. iii. 9. V. 6. There is no authority for the last syllable of " temere " being made long. See Burmanni. Anth. Lat. vol. ii. 458, and Class. Journal, No. xviii. p. 340. Yet Casimir Sarbievus has erred in the quantity of this word, as well as Gray: "Te sibilantis lenior halitus Perflabit Euri; me juvet interim Collum reclinasse; et virenti Sic temere jacuisse ripa." Ad. Testudinem. And Cowley (Solitudo) "Hic jaciens vestris temere sub umbris." Lowth Ode ad orn. Puellam. sequentes." Carmin. Quadrig. ii. 81. See Woty's Poet. Calendar, Part xii. p. "Ducit aquas temere "Defessus temere se. وو 34. In Horace, Vir Sic libris horas, tenuique inertes Fallere Musâ? Sæpe enim curis vagor expeditâ Mente; dum, blandam meditans Camænam, Cedere nocti ; Et, pedes quò me rapiunt, in omni Risit et Ver me, facilesque Nymphæ Surripit aura: 11 15 20 gil, and Ovid the final syllable of this word is always elided. A friend observed, that the last syllable of temere is made long in the Gradus' on the authority of Tertullian: "Immemor ille Dei temere committere tale." It is hardly necessary to observe that the authority of Tertullian on a question of a doubtful quantity would not be esteemed sufficient. The last syllable of temere being always elided by Virgil, Horace, and Ovid, sufficiently shows their opinion to have been, that it was short; and therefore that it could not be used in Hexameter verse, without lengthening its final syllable by elision. See Menagiana, vol. iii. p. 418. (Hor. Od. ii. xi. 13, "Pinu jacentes sic temere." Luke.) V. 7. "Tenui deducta poemata filo," Hor. Ep. II. i. 225. "Graciles Musas," Propert. Eleg. II. x. 3. Virg. Eclog. i. 2. Hor. S. ii. 6, 61, "Nunc veterum libris, nunc somno et inertibus horis." Luke. V. 9. "ultra Terminum, curis vagor expeditis." Hor. Od. I. xxii. 10. nit decedere nocti." Virg. Eclog. viii. 88, "Nec seræ memi- Me reclinatum teneram per herbam; Nectit in omni. Hæ novo nostrum ferè pectus anno Purior hora: Otia et campos nec adhuc relinquo, Mollior æstas.) Namque, seu, lætos hominum labores 25 30 V. 13, 14. "I, pedes quo te rapiunt," Hor. Od. iii. xi. 49. "Videre magnos jam videor duces," Od. ii. i. 21. V. 17. "Sed faciles nymphæ risere," Virg. Eclog. iii. 9. auras. دو V. 19. On the Cæsura post alterum pedem, see Fabricius on the Metres of Seneca. V. 21. Virg. Eclog. viii. 15, "Cum ros in tenera pecori gratissimus herba." Luke. V. 22. 66 Levis cursu," Virg. Æn. xii. 489. "Cursus ducebat," Æn. v. 667. V. 23. Hor. Od. iv. 37, "Dulcem quæ strepitum, Pieri, temperas." Luke. V. 26. "Cali in regione serenâ Per sudum rutilare vident." Virg. Æn. viii. 528. V. 30. See Ov. Metam. iv. 234. 264. V. 31. "Senescit ager," Ovid. Art. Am. iii. 82, ex Pont. I. iv. 14. "Molles anni,' "" Ovid. Ep. iii. 3. Tristia, iv. 43. "Mollior æstas," Virg. Georg. i. 312. N Prataque et montes recreante curru, Vestit, et auro; Sedulus servo veneratus orbem Sive dilectam meditatur igne Pingere Calpen ; Usque dum, fulgore magis magis jam Labitur furtim, viridisque in umbras Scena recessit. O ego felix, vice si (nec unquam Fallere Letho! V. 34. V. Lucret. v. 402, "Solque ** recreavit cuncta gubernans." Luke. V. 41. See Tate in the Class. Journ. No. ix. p. 120. "Horace makes the division after the 5th, 6th, or 7th foot, never after the 3rd, as the Moderns do." V. 45. The last syllable of ego is short, and so used by the best writers; nor will the example of Ausonius, or an instance or two of its being found long in Plautus and Catullus, authorize a modern poet in this license. See the note by Heinsius on Ovid. Ep. xiii. 135, vol. i. p. 180, and Burmann on Propertii Eleg. I. viii. 41. "Recte Heinsius, qui nunquam a Nasone, p. 93, 94, 733, hujus voculæ ultimam produci notat; et falsos esse illos qui ab ullo Augustei ævi poetâ id factum contendunt, dicit ad Albinov. Epiced. Drusi. x. 193." See also Vossius de Arte Grammaticâ, lib. ii. cap. 27. Drakenborch, in his note on Sil. Italicus xvii. 358, p. 865, (where the last syllable of ego is long), relies on the authorities produced by Vossius; and thinks that it may be lengthened, even without the power of the cæsura. |