POEMATA. HYMENEAL ON THE MARRIAGE OF HIS ROYAL HIGHNESS THE PRINCE IGNARE nostrûm mentes, et inertia corda, Scilicet ignorant lacrymas, sævosque dolores, Dura rudimenţa, et violentæ exordia flammæ; 4 * Printed in the Cambridge Collection, 1736, fol. In this Collection is also a Latin Copy of Hendecasyllables, by Horace Walpole; a short Copy by Thomas Ashton, the friend of Walpole, &c.; and there are some Greek verses by Richard Dawes, the author of Miscellanea Critica.' V. 1. "Heu, vatum ignaræ mentes!" Virg. Æn. iv. 65. "Teucrûm mirantur inertia corda," En. ix. 55. V. 2. "Sortemque animo miseratus iniquam," Æn. vi. 332. V. 4. "Dono divûm gratissima serpit," Æn. ii. 269. V. 6. "Nec dulces natos, Veneris nec præmia noris?" Æn. iv. 33. V. 7. "Vide Hor. Od. iv. i. 35. And Pope. Homer, b. xiv. ver. 252: "Silence that spoke, and eloquence of eyes." And Fairfax. Tasso, iv. 85: "Dumb eloquence, persuading more than speech." 10 Scilicet ignorant, quæ flumine tinxit amaro 15 Tuque Oh! Angliacis, Princeps, spes optima regnis, 20 Ne tantum, ne finge metum: quid imagine captus Hæres, et mentem pictura pascis inani? Umbram miraris: nec longum tempus, et ipsa Ibit in amplexus, thalamosque ornabit ovantes. Ille tamen tabulis inhians longum haurit amo rem, 25 Affatu fruitur tacito, auscultatque tacentem Immemor artificis calami, risumque, ruboremque V. 10. "Bis flumine corporat tinguat," Ovid. Met. xii. 413. V. 11. " Quidquid habent telorum armamentaria coli," Juv. Sat. xiii. 83. V. 12. This line, which is unmetrical, is so printed in the Cambridge Collection; and in Park's edition, without remark. The fault is probably in the author, and not in the printer; as the line is composed of two hemistichs of Virgil; Æn. xii. 336, "Iræque, Insidiæque, Dei comitatus, aguntur;" and En. iv. 67, Tacitum vivit sub pectore vulnus." Or perhaps a line is omitted, which should intervene. V. 14. This line is from Virgil, Æn. vi. 274: V. 18. "Quos dura premit custodia matrum," Hor. Ep. i. i. 22. 28 Aspicit in fucis, pictæque in virginis ore: Nascere, magna Dies, qua sese AUGUSTA Bri tanno Committat Pelago, patriamque relinquat amonam; 40 [tanno Nascere, Lux major, qua sese AUGUSTA BriCommittat juveni totam, propriamque dicabit; V. 22. "Atque animum picturâ pascit inani," Æn. i. 464. V. 23. "Nec longum tempus et ingens," &c. Virg. Georg. ii. 80. V. 30. "Magnus ab integro sæclorum nascitur ordo," Virg. Ecl. iv. 5. V. 31. "Commisit pelago ratem," Hor. Od. i. iii. 11. V. 33. "Subitoque accensa furore," En. iv. 697. V. 35. "Virum qui sic comitatur euntem?" Æn. vi. 863. V. 36. This line is from Virgil, Æn. iii. 514: Explorat ventos, atque auribus aëra captat." V. 37. From Virg. Georg. iv. 495: "Crudelia retro Fata En. v. 138: "Laudumque arrecta cupido." vocant." V. 41. "Nascere, præque diem veniens age, Lucifer, almum, Virg. Ecl. viii. 118. V. 42. "Connubio jungam stabili, propriamque dicabo," Virg. Æn. i. 73. 45 At citius (precor) Oh! cedas melioribus astris ; Nox finem pompæ, finemque imponere curis Possit, et in thalamos furtim deducere nuptam ; Sufficiat requiemque viris, et amantibus umbras: Adsit Hymen, et subridens cum matre Cupido Accedant, sternantque toros, ignemque ministrent; Ilicet haud pictæ incandescit imagine formæ Ulterius juvenis, verumque agnoscit amorem. 50 Sculptile sicut ebur, faciemque arsisse venustam Pygmaliona canunt: ante hanc suspiria ducit, Alloquiturque amens, flammamque et vulnera nar rat; 54 Implorata Venus jussit cum vivere signum, Foemineam inspirans animam; quæ gaudia surgunt, Audiit ut primæ nascentia murmura linguæ, V. 44. So in Gray's Epistle from Sophonisba: 66 Pompæ finis erat. Totâ vix nocte quievi." 6 V. 46. "On the position of the que,' see Burman. Virgil, En. vi. 395. V. 47. "Prô Venus, et tenerâ volucer cum matre Cupido," Ov. Met. ix. 481. V. 50. Veros exponit amores," Ovid. Met. x. 439. "Veros parce profitemur amores," Ovid. Art. Am. ii. 639. V. 51 is from Ovid. Met. x. 247: "Interea niveum mira feliciter arte Sculpit ebur; formamque dedit, qua foemina nasci V. 56. "Sed parvæ murmura linguæ," Ov. Met. xii. 49. Sedulus, aspexitque novâ splendescere flammâ ; Corripit amplexu vivam, jamque oscula jungit Acria confestim, recipitque rapitque; prioris 60 Immemor ardoris, Nymphæque oblitus eburneæ. THO. GRAY, Pet. Coll. LUNA HABITABILIS.* DUM NOx rorantes, non incomitata per auras V. 59. "Excipis amplexu, feliciaque oscula jungis," Ov. Ep. xviii. 101. And Met. x. 256: "Oscula dat, reddique putat; loquiturque tenetque." V. 61. "Sit conjux opto, (non ausus, eburnea virgo, Dicere Pygmalion,) similis mea, dixit eburneæ." Ov. Met. x. 275. *This copy of verses was written by desire of the College, in 1737. It has never been printed, but in the "Musa Etonenses, ," vol. ii. p. 107; and has not there the name of the author. It is referred to in Mason's Memoirs; a copy of verses on the subject, "Planetæ sunt habitabiles," is in the same work. See also in V. Bourne's Poems, p. 261, 4to. V. 2. "Tacito lapsu," Claudian, xxii. 430. And xxxi. 40: "Tacito defluxit fistula lapsu." V. 4. "Noctes atque dies patet atri janua Ditis." Virg. Æn. vi. 127. Protinus, et liquidi clementior aura favoni." Claudian, i. 272. |