Ενθάδ' υποχθόνιος κείται Nέος, ώ τόδε σαμα,

Τον ζώοντ’ άτυχής έσχεν 'Ανωνυμία:
Ουκ εξ ευγενέων μεν έην, φίλος αλλ' όγε Μώσαις,

Μναμοσύνα τον ιδών, παίς έμός έσσετ', έφα,

XXX.

“ In lapide incisum stat carmen, ‘nominis umbra,'

Quà trudit flores oxyacantha suos; Perlege quod scriptum est, accedens, advena! bustum,

Perlege, nam nobis doctus es alta loqui.”

XXX.

Ein Jüngling ruhet hier in unsrer Mutter Schooß',
Dem Glůcke nicht bekannt, durch keinen Nachruhm groß.
Sein niedrig Wiegenbett verschmåhten nicht die Musen,
und Schwermuth weihte sich zur Wohnung seinen Busen.

XXX.

a

Giovane a fama ignoto et a fortuna

Quì vien che in grembo de la terra dorma. Sofía non isdegnò sua bassa cuna,

E tristezza il segnò de la sua forma.

XXX.

Sous ce froid monument sont les jeunes reliques

D'un homme, à la fortune, à la gloire inconnu: La tristesse voilait ses traits mélancholiques ;

Il eut peu de savoir, mais un caur ingénu.

A youth, to fortune and to fame unknown;

Fair Science frown'd not on his humble birth,

And Melancholy mark'd him for her own.