Page images
PDF
EPUB

VIII.

Procella siluit, dicto obediens tuo

Ventus recessit, reddita est tranquillitas ; Et æquor, imperante te, quod sæviit,

Idem illud, imperante te, desæviit.

IX.

In mille versantem asperis laboribus
Me protinus juvabit et solabitur
Suavis recensio tot ante-munerum,
Humilisque plurium et pia expectatio.

X.

Mea vita, vitam si meam dignaberis
Servare, tibi, Jehova, consecrabitur ;

Et

mors, futura siquidem est mors portio,

Animam meam tibi soli adunatam dabit.

HYMN THE THIRD.

I.

WHEN rising from the bed of death,

O'erwhelm'd with guilt and fear,

I see my Maker face to face,

O! how shall I appear!

II.

If yet, while pardon may be found,

And mercy may be sought,

My heart with inward horror shrinks,

And trembles at the thought.

III.

When thou, O Lord, shalt stand disclos'd

In majesty severe !

And sit in judgment on my soul,

O! how shall I appear!

HYMNUS TERTIUS.

I.

MORTIS resuscitatus a cubilibus,

Noxâ obvolutus totus et metu obrutus

Coram ubi creatori meo obvius dabor,

Quis O! videbor! quo pudore contegar!

II.

Siquis remissioni adhuc restat locus,

Nec sera, nimium sera, pœnitentia est;
Labascit horrore anima, et in sese fugit,
Et cogitando prægravata contremit.

III.

Cum te, Jehova, vesties terroribus,
Et, pro tribunali sedens, scrutaberis
Omiserit quæ quisque, quæ commiserit,
Quis O! videbor! quo pudore contegar!

D

IV.

But thou hast told the troubled soul,

Who does her sins lament,

The timely tribute of her tears

Shall endless woe prevent.

V.

Then see the sorrows of my heart,

Ere yet it be too late,

And hear my Saviour's dying groans,

To give those sorrows weight.

VI.

For never shall my

soul despair

Her pardon to procure;

Who knows thy only Son has dy'd,

To make that pardon sure.

IV.

Menti sed ægræ, criminum quam pœnitet,

Hujusce tu promissor es solatii,

Quod lacrymarum lenius piaculum
Pœnarum acerbiora deprecabitur.

V.

Si gratiæ nondum ostium præcluditur, Perpende, numen, quo dolore distrahor; Et, quæ dolori pondus addant, respice Quæ passus est pro me redemptor vulnera. VI.

Ille, ill espes est solus et fiducia,

Nec ulla desperabitur remissio,

Quam filius dedit tuus salutifer,

Et proprio obsignavit emptam sanguine,

« PreviousContinue »