lum resonaret, pulcherrimum hymnum à Bernardo Bischop, antehac in Geldrorum Oyen, nunc Ultrajecti Concionatore, confectum.

Conc. Si iste vir hymnum confecit, necesse est bonus sit, est enim Concionator doctrinæ Orthodoxæ; fac ut audiam.

Fur. Diligenter ausculta. Melodia Psalmo tertio ultra centesimum respondebit: breviter in eo, popularitérque percipies universam fidei mei normam ac regulam, secundùm quam vivere juxtà et mori statui.

I.

Benedictus sit Deus, qui me nondum natum, imò antequam mundus conderetur, ad salutem prædestinavit, non ex fide aut operibus, quæ in vitâ hâc facturus essem, sed ex ipsius duntaxat beneficentiâ.

.

II.

Benedictus sit Deus, qui ex immutabili suo consilio per Spiritum Sanctum suum intus me traxit, verbóque suo extus vocavit, qui cæcum intellectum meum et corruptos sensus Spiritu suo internè illuminavit, et indies porrò magis magísque illuminabit.

III.

Arbitrium meum pravum, errabundum, servum et peccatorum mancipium, jugo hoc eman

cipavit, ita ut nunc in viis Domini perpetuò incedere unicè desiderem; posse duntaxat mihi deest.

IV.

Benedictus sit Deus, qui Spiritu suo omnipotenti et verbo divino unanimiter operans fidem firmam cordi meo implantavit; talem fidem, támque indubitatam fiduciam, quæ cruce aliísque durioribus periculis infirma quandoque redditur, non tamen frangitur.

V.

Quis Dei electos seducet? Quis me à charitate Christi segregabit? Quis ex forti ipsius manu me eripiet? Nec Diabolus, nec mors, nec mortalia peccata robore et potentiâ in tantum prævalebunt, ut certum hoc mihi depositum eripian.

VI.

Deus optimus, qui bonum opus in me cœpit, pro misericordiâ suâ continuabit, et ad finem usque perficiet, ad finem usque miseræ hujus vitæ, Dominus Deus faciet, ut Spiritu suo semper stipatus perseverem.

Commentariensis. Finem tandem faciatis; disputationes istas et cantiones ampliùs audire nolim. Hiccine est hymnus Domini? Cantilena est quæ furciferum decebat, et à perversissimo

rum nebulonum turbâ cani decebat. Pariter se habent doctrina vestra et fides.

Fur. Vituperes, Commentariensis, quantumcunque velis, insignem ego existimo esse hymnum, et si mihi moriendum fuerit, in patibuli scalâ illum canam, loco illius, Ex profundis, Domine, &c. Concionator qui hymnum composuit est ex Orthodoxis Contraremonstrantibus, non ita pridem ex parvulo viculo in urbem Ultrajectum evocatus, ubi pro hymno hoc abundè respondit, ipsúmque ita defendit, ut ibidem in Orthodoxâ Ecclesiâ tanquam Scripturæ consentaneus sit receptus.

Com. Hæccine est Orthodoxa illa doctrina, quâ Provinciæ hæ tantopere turbantur, quæque ut una in Ecclesiâ sancta habeatur, Synodi authoritate, imò vi militum unicè agitur? Sanè delicati quid est.

Conc. Expediret, Commentariensis, te os tuum obstruere iis in rebus, quas intellectu tuo non assequeris: Vide quid dixeris, et desine Ecclesiam ejúsque doctrinam calumniari, aut malè tecum agetur, brevì nempe ad minimum à carceris præfecturâ deponeris.

Com. Si ista optima vestra argumenta sunt, Concionator, doctrina vestra non adeò bene sit firmata. Quantumcunque verò mineris, nihilominus hoc tibi dicam oportet; probè me animadvertere quòd parùm consilii nôris captivum

hunc ad veram pœnitentiam, et à peccatis ejus conversionem transferendi; imò quòd hominum vestrorum dogmatibus multò magis in iis obduratur. De Dogmatum vestrorum capitibus multùm sanè audivi, nunquam tamen credidi nisi nunc, ubi auritus et oculatus testis ex ore tuo omnia ista percepi. Hæccine certò est reformata doctrina? Si deformata nuncuparetur, id quod res est diceretur; utpote quæ ex se nihil operari et efficere potis est, præterquam securitatem in hominibus excitare, imò ansam præbere, ac stimulum addere in peccatis quibusvis perseverandi. Quocirca, Concionator, quoniam doctrinâ tuâ apud hunc ægrotum nihil potuisti proficere, abeas potiùs; ego laternâ accensâ alium adducam, hisce institutionis vestræ capitibus contradicentem, et diversum in Religione sensum sequentem, qui longè, opinor, certiùs faciliúsque ad dolorem de peccatis ac vitam meliorem deducet et adiget.

Conc. Facias quodcunque allubescit; id modò ratum tibi sit, te non impunè hoc laturum.

Com. Facias quod potes: ut viri hujus anima servetur, pluris majorisque æstimo quàm tuam gratiam: interim insignem tuam amarulentiam et rancorem satis supérque prodis. Deus noctem tibi bonam largiatur.

APPENDIX, No. III.

MODERN POLICIES,

TAKEN FROM

MACHIAVEL, BORGIA, AND OTHER CHOICE

AUTHORS:

BY AN EYE-WITNESS.

̓Αλλὰ τὰ μέν νοέω, καὶ φράζομαι.—Hom.

Libidinem dominandi, causam belli habent, & maximam gloriam in

maximo imperio putant.-Sulust. Fragm.

Nam doli, non doli sunt, nisi Astu colas.

Sed malum maximum, si id palam pervenit.

Plautus in Captivis.

Ambitio jam more sancta'st, libera'st a legibus.
Petere honorem pro flagitio, more sit:

Mores, leges perduxerunt jam in potestatem suam.

Trinummus.

THIS TRACT IS HERE REPRINTED FROM THE SEVENTH EDITION, PUBLISHED IN 1657.