APPENDIX, No. II. FUR PRÆDESTINATUS: SIVE DIALOGISMUS INTER QUENDAM ORDINIS PRÆDICANTIUM CALVINISTAM ET FUREM AD LAQUEUM DAMNATUM HABITUS. IN QUO Ad vivam_repræsentatur non tantum quomodo Calvinistarum Dogmata ex seipsis ansam præbent scelera et impietates quasvis patrandi, sed insuper quomodo eadem maximè impediunt quo minus peccator ad vitæ emendationem et resipiscentiam reduci possit. Quid nobis prodest Christus ejúsve Spiritus, verbúmque prædicatum, à Deo contrarium si sit prædestinatum? Christus si suo prodesse debet Spiritu, verbóque nos reformare, necesse est Deum contrarium non prædestinare. LONDINI, LECTORI. CHRISTIANE LECTOR! Dialogus iste quem in publicum nunc emittimus, nauseam fortè movebit, mirúsve et insolens videri poterit Dogmata hujusmodi audire minùs assuefactis. Enimvero à Fure quæ defenduntur et sustinentur partes, non ita quenquam interpretari fas est, ac si ex Sacris Scripturis perversi adeò promi quid posse arbitraremur: Absit! Quicquid tandem profertur, consonum est, imò ipsissima verba sunt eorum Doctorum, qui apud Calvinistas pro præstantissimis, et oplodooráros habentur: Quæ quidem placita abominanda asseveramus; talia nempe quæ Evangelicam pietatem funditus evertunt, amplissimámque viam omnis generis flagitiis et sceleribus sternunt, pandunt et aperiunt. Multi minùs perspicacis ingenii homines non advertunt quàm perniciosa et absurda sit de præcisâ et rigidâ Prædestinatione opinio; quod ipsum in caussâ fuit cur Dialogus hic prodeat in lucem, ut exinde cuique luce meridianâ cla riùs constet, æquè ac Stygem infernalem fugienda esse tam ipse Dogmata, quàm Doctores qui ea profitentur, tenent, evulgant. Si Inscriptio primâ fronte videatur peregrina et duriuscula, ne ea propter offendare, Lector, exploratum quippe tenetur, complures Dogmatum istorum libidine abreptos, non furtis duntaxat, prædis et rapinis, sed latrociniis insuper, aliísque detestandis facinoribus se mancipâsse, adeò ut, si votis res conficeretur, optaremus ne experientia jam nunc plùs satis, prô dolor! exemplorum suppeditâsset: Quibus consideratis, apparet titulum argumento, de quo hic agitur, optimè quadrare. VALE. NOMINA DOCTORUM APUD QUOS PRÆCISA PRÆDESTINATIONIS DOGMATA VIGENT, QUIQUE IN TRACTATU HOC ADDUCUNTUR. A. RUARDUS Acronius, dum viveret, Concionator Schiedamensis. B. Theodorus Beza, Doctor Genevensis. Georgius Bucanus, Bernatum Lausanna Professor. Joannes Bogardus, dum viveret, Concionator Harle mensis. Ioannes Becius, Concionator Dordrectanus. Bern. Buschop, Concionator Ultrajectinus. C. Joa. Calvinus, Doctor Genevensis. Colloquium Hagiense, in quo Contra-Remonstrantium Pet. Plancius, Concionator Amsterodamensis. |