Co ach Carull o 'n àm a dh'fhalbh O chòs Thùra nan garbh sheòd. Chi mi 'n còs dorcha an carraig Ro' cheò a tha tarruing do 'n aonach. Tha tonna a' briseadh 's a' falbh Fuasach thu 'na 'd uile thréin, A mhic nan speur, 'nuair ghluaiseas bàs Ach's taitneach do dhearrsa do shealgair Quis nisi Carrul temporis quod præteriit Qui flectunt arbores ad ejus latus. Est jucunda cantio in matutino-tempore tranquillo, O barde Iernes magnæ famæ. Sunt fluctus se-frangentes et abeuntes Densè sub ingente metu ipsorum, Illis audientibus te orientem cum sonitu E domicilio undarum, o sol. Terribilis es tu in tua tota strenuitate, Fili cœlorum, quando movetur mors In tuis capillis plenis, quorum est purissima venustas, Quando mittis tu tuas nubes portentosas Ad arefaciendum magnos populos. At est jucunda tua coruscatio venatori Quando descendant rufe (capreæ) à saxeto. Quamdiu surges tu in certamen, Sicut magnus clypeus, plenus sanguinis in cœlis? Cerno ego mortem propinquam principum Mar dhùbhra ag iadhadh mu d' ghnùis. C'uim a tha iadhadh focail Charuill? Bheil bròn air mala gun bheud? Cha 'n 'eil gruaim air a shiubhal a' tarruing, Tha sòlas ann a theine treun Air a sholuis gun mhùig. Théid thusa air chùl do là féin; Thig ortsa àm riabhach na smùir, Mar fhras chiuin na maidne thall No gu suidhe a bhàn le fonn. Tha Fionnghal fo armaibh sa' ghleann. Nach fhaic thus, a Charuill, an uaigh Air bruaich nan sruth fhuaimear o charn, Tri chlacha le 'n liath-cheannaibh shuas Fo dharaig tha cromadh o'n aird? Instar nebulæ se-motantis super tuum vultum. Quare sunt devia verba Carulis? An est luctus super supercilio sine labe? At ibis tu post tergum [retrocedes] in tuo die ipsius; Jucundus (est) meo animo cantus, Non est tempus hoc, o barde, carmini, Nec ad sedendum deorsum [ad canendum] cum cantu. Est Fingal sub armis in valle. Ecce fulgorem a clypeo victoriarum. Est ejus vultus caligans inter capillos, |