Do ghuth cho caoin ri clàrsach thall
An talla Thùra nan corn fial,
D'fhocal taitneach mar an druchd
Thuiteas ciuin air raoin nan sliabh,
'Nuair a bhriseas a ghrian o mhùig;
A Charuill o'n àm a dh'fhalbh,
C'uim a thàinig a nall o mhac Shéma?

Oisein, a làmh threun nan lann,

Tha barrachd nan dàn dhuit féin,

'S fhad thu fo m' eòlas nach gann,
Ard cheannaird an comhstri nan treun,
'S tric a bhuail a chlàrsach do 'n òigh
Eimhir-àluinn, bu mhòr beus;

'S tric a thog, le rùn an t-slòigh,
Do ghuth corr measg fonn nan treun,
An talla Bhrano nan slige fial.
Là a ghabh i anns an fhonn
Bàs Chormaic an t-òg-shàr.
Thog i le dòghruinn an sonn,
A dh'aom air an tom fo 'gràdh.

Bha 'gruaidh dhearg nighte le deoir,

'S do ghruaidhs', a thriath mhòr nan triath ;

Bha h-anam a' snàmh an ceò,

Ge nach b'annsa dhi òg nan ciabh ;

Bu ghlan am measg mhìlte 'n òigh,

Nighean Bhrano nan corn fial.”

"Na labhair, a Charuill, mu Làmh-gheal;

Na tog cuimhne na h-àille dhomh féin.

Cum tua voce æque canora ac cithara ex adverso In aulâ Turæ poculorum hospitalium,

Et dictis jucundis instar roris

Qcadit tranquillus super piana ciivorum,

Quando perrumpit vol vaporem;

Camal temporis quod abiit,

Quere recikli bue & £llo Semd?

- Ossiane maze streus gun for vity

Is nagsterium carmen to you

Tuitidh sinne, ge mor's ge glic:

Tha 'n lài do ghaisgich nam beuma."
Mar sin bha do bhròn, a righ nan lann,
'Nuair a thaisgeadh fo charn Roinne.
Cia meud a bhròin tha air Oisian,
Is thusa, thriath thoisich gun deò !
Cha chluinn mi air Còna do ghuth,
Cha 'n fhaicear do chruth le sùil dhall.
'S iomadh là agus oidhch fhuar
A shuidheam aig d' uaigh fo n' charn;
Dh' fhaireagham fo m' làimh i sa' chruaich,
'S mi 'ga d' mholadh le luaidh nam bard.
'Nuair shaoilinn gu 'n cluinnear do ghuth,
'S e th'ann osag dhubh na h-oidhch.
'S fhada o 'n là thuit thu 'na d' shuain,
A shàr-cheannaird nan cruaidh-chòmhrag.
Shuidh Gall agus Oisian thall
Maille ri Suaran nan tonn

Air bruaich Lubair b'uaine snuagh.
Bhuail mi a chlàrsach dha 'n righ,
Bha 'mhala o 'n strì fo ghruaim.
Thiondaidh e 'dhearg-shùil air Léna;
Bha 'n gaisgeach fo bheud m' a shluagh.
Thog mi mo shealladh air Chromla,

Is chunnaic mi mòr-mhac Shéma;

Dorcha, mall a dh'aom e 'thriall

O'n t-sliabh gu còs Thùra 'na aonar.

Chunnaic e fo bhuaidh an triath;

Cademus nos, utcunque magni et sapientes :
Sunt sui dies heroibus plagarum."

Talis fuit tuus luctus, o rex telorum,

Quando condebatur sub molem-saxosam Rona.

Quanta est magnitudo luctus qui est super Ossiano, Te ipso, domino-principe, sine animâ !

Non audio ego in Conâ tuam vocem,

Non cernitur tuum simulachrum ab oculo cœco.
Plurimi sunt dies et noctes frigidæ

Quibus sedeo ad tuum sepulchrum sub mole-saxosâ ;
Palpo sub mea manu illud in præcipitio,
Inter te laudandum poematibus bardorum.
Quando imaginor me audire tuam vocem,

Est flamen atrum noctis.

Longum est tempus à die quo cecidisti tu in soporem, Eximie dux durorum certaminum.

Sedebant Gallus et Ossianus ex adverso

Simul cum Suarano undarum

In præcipitio Lubaris viridissimæ speciei.
Percussi ego citharam regi,

Fuit ejus supercilium ex certamine torvum.
Vertit ille ejus rubrum oculum ad Lenam;
Fuit heros sub tristitia [tristis] circa suum populum.
Elevavi ego meum visum ad Cromlam,

Et vidi magnum filium Semi;

Tetricus, tardus inclinavit ille iter
A clivo ad cavernam Turæ solus.

Vidit ille sub victoria principem;

Bha bròn am measg 'aoibhnis san aonach.
Bha dearrsa na gréin air 'airm;

Shiubhail Conall gun stoirm 'na dhéigh.
Thuit air cùl aonaich nan toirm,

Mar lasair an fhraoich sa' bheinn,
'Nuair shiùbhlas an fhallosg' ro' 'n oidhch
Gun soills' ach na bheir i fhéin,

'S a ghaoth 'na déigh 's i 'fuaim.

Air taobh sruth fo chobhar a' taomadh

Tha 'thalla 'n carraig nan còs,

Is aon chraobh gu crom ag aomadh,

'S an iar-ghaoth beucail gu mòr

Ri aghaidh nan scorr's nan carn.

An so shuidh ard cheannard na h-Eirinn, Mac Shéma nan slige fial.

Bha 'smaointean air chòmhrag nan cleas, Na deoir a' taomadh o'ghruaidh.

Bha bròn air mu chall a mheas

Gaisgeach ard-mhisneachd nam buaidh.
A Bhràigh-gheal, tha thu fada thall;
Cha thog thu san àm an laoch.
Faiceadh e do thlàth-chruth mall,
'S thig 'anam a nall le fraoch;
Bidh 'smaointean air a chliu féin
'S air Deò-ghréine ghluais a rùn.
C'e tha tighinn le ciabh na h-aois?
C'e ach gaisgeach nach faoin dàn?
A Charuill o'n àm a dh' aom,