Carminis V. Argumentum.

Collem adhuc occupant Conal et Cucullin. Fingalis et Suarani congredientium narratur certamen. Superatur Suaranus, vinctusque in manus Ossiani Gallique Morni filii traditur. Fingal intereà minoresque natu filii, fugientibus instant hostibus. De Orlâ, uno e Lochlini principibus mortifero vulnere affecto, pauca obiter narrantur. Fingal Orla letho nonnihil commotus, sisti aciem jubet, filiisque accersitis, natu minimum interfectum esse certior factus est. Occisum luget filium, et postquam de Lamdargo et Galchossâ quædam audiverat, Suaranum repetit. Ossiano interea sese offert Carul, qui ut Fingali de victoria gratularetur a Cuculline erat missus. Colloquium bardo rum quarti diei res gestas ad finem perducit.

FIONNGHAL.

DUAN V.

v. 1-17.

AIR leac Chromla 's fuaimear taobh
Labhair Conall ri laoch a charbaid.
"C'uime tha 'ghruaim, a mhic Shema,
'S ar cairde féin 'cur ruaig sa' bhlàr ?
'S cliuar thusa, a thréin ghaisgich;
'S iomadh saoi a chaisg do chruaidh.
'S tric bha Bràigh-gheal, 's guirme sùil,
A's àille cùl, fo fhiamh gàire;

'S tric a bha 'n coinneamh a triath

'S e tilleadh o'n t-sliabh le 'thréin, 'Nuair bha 'n nàmhaid sàmhach san uaigh,

'S a bhuaidh a dealradh m'a rùn,

Bu taitneach dha 'cluais do bhaird,
'Nuair a shnàmhadh do ghnìomh air fonn.
Faicse righ Mhòirbheinn 'na chruaidh.
Siubhal suas mar theine spéir,

A neart mar shruth Lùbair nan sìan,

FINGAL.

CARMEN V.

v. 1-17.

IN clivo Cromlæ sonori lateris

Allocutus est Conal bellatorem currûs.

"Quamobrem est tetricitas (tibi), fili Semi,

Cum amici nostri vertunt (hostes) in fugam prælio ?

Es tu inclytus, strenue heros;

Sunt plurimi bellatores quos compescuit tuum ferrum. Sæpe fuit Bragela, cujus est maxime cærulus oculus, Et pulcherrima cæsaries, subridens;

Sæpe [fuit] ivit in occursum sui domini

Revertentis ab itinere cum suis strenuis viris,
Quando erant hostes taciti in sepulchro,

Et ejus victoria resplendebat circa suum amorem.
Erant jucundi ejus auri tui bardi,

Cum effundebantur tua facinora in cantu.
Aspice tu regem Morvenis in durâ-armaturâ
Pergentem sursum ut ignis cœlorum,

Ejus robore ut flumen Lubaris nimbosi,

No osna tha dìan air Chromla,

'Nuair lùbas crainn gheugach nan scorr Ri stoirm mhòir an àm na h-oidhch'.

Is sona do shluagh, a righ nan lann,
'S i do làmh a bhuail gach cath,
'S tusa 's tréine measg na strì,

'S tu féin, an àm sith a's glic.
Dha d'fhocal a ghéilleas nam mìlte;
Crithidh feachd nach tiom roi' d' chruaidh.
Is sona do shluagh, a righ nan lann,
A thig o chruaich Shelma nan gleann.

C'e tha dorcha air an t-sliabh

Ann torrunn ciar a shiubhail féin?

C'e ach mac Starno nan sgiath

'G iarruidh righ Mhòirbheinn an treun.
Faicse còmhrag an dà laoch,

Tha mar ghaoir air aghaidh cuain,
'Nuair thach'reas dà fhuas sa' ghaoith

An garbh-chath mu aomadh nan stuadh.
Cluinnidh sealgair fada thall

Fuaim mhòr mhall nam fuath a' strì;
Chi e 'n cuan a tigh'nn a nall,

O thìr nan Gall

gu ard nam frith."

B' iad sin d'fhocail, a Chonaill chaoin, 'Nuair thachair na laoich sa' chath,

'N sin bha torrunn treun nan arm; Gach buille bu gharbh agus beum; Mar cheud ord ag éirigh ard,

Aut flamine quod est vehemens in Cromla,
Quando flectuntur arbores ramosæ scopulorum
A procellis magnis in tempore noctis.

Est felix tuus populus, o rex telorum,

[nas,

Est tua manus quæ percussit [commisit] singulas pugTu es maxime strenuus inter certandum,

Tu ipse es tempore pacis sapientissimus.

Tuo mandato parent millia ;

Tremunt agmina haud timida præ tuo ferro.
Felix est tuus populus, rex telorum,
Qui venis à præcipitiis Selmæ vallium.

Quis est torvus in clivo

In tonitru fusco itineris sui?
Quis nisi filius Starni scutorum
Quærens regem Morvenis strenuum.
Aspice tu conflictum duorum heroum,
Qui est instar fragoris in facie oceani,
Cum occurrunt duo spectra-terrifica in vento

In aspero certamine super inclinatione fluctuum.
Audit venator longè è regione adversa

Sonitum magnum lentum spectrorum contendentium ;
Cernit ille oceanum advenientem [huc] ad se

A terrâ Gallorum ad cacumen saltûs."

Fuere hæc tua dicta, Conal blande,
Quando occurrerunt bellatores in concursu,
Tunc extitit tonitru horrendum armorum;
Fuere ictus eorum asperi et plagæ;
Ut centum tudes surgentes altè,