Reportavimus nos victoriam et trucidavimus.
Ad flumen sonorum Brannæ præcipitiorum
Sæpe sedisti, nympha manuum candidarum,
Fessa à venatu, tuo pectore suprà
Surgente velociter æque turgido

Ac est latus cycni in gurgite nantis,

Et e regione adversa expositi arbitrio venti,
Alâ albâ surgente leniter

Et flamine circumdante ejus latus.

Vidisti tu, nympha, in monte arduo

Solem euntem rubrum sub nubem,

Caliginem circumcludentem dense molem-saxosam,

Flatum prorumpens ex adverso per vaporem ;

Vidisti tu pluviam cadentem graviter,

Tonitru ruens à colle ad collem in valle,

Terrifica-spectra in fulguribus ab undis,

Vires montis (effusas) in nudam (planitiem) à molibus Et torrentem fremebundum clivorum ad littus (desTalis fuit sonitus ingens prælii,

Blanda nympha manuum instar nivis.

Quare cadant tuæ lacrymæ ad terram,

Filia honesta Toscaris exercituum?

Virginibus Lochlin sit luctus,

[cendentem):

[tamine.

Ejus sunt agmina quæ cesserunt et ceciderunt in cer

Fuere sanguinolenti gladii aciei cærulæ

Apud semen principum magnorum e Conâ.

Sum ego lacrymosus cœcus in luctu,

Haud amplius comes principum ;

Thoir dhomhsa, Lamhgheal, do dheòir;
Thog mi 'n uaigh' gu léir 'san t-sliabh.
'San uair sin fo làmh an righ
Thuit triath san strì gu 'bhròn,

A chiabh ghlas an carn na frìth,

Thog e 'shùil air ceann an t-sluaigh

"An tus'," thuirt mac Cumhail," a th'ann?

Caraid dìleas òigh mar shneachd!
Chunnaic mi do dheoir san àm

'Nuair thuit ainnir a b'àille leac.
Nàmhaid do naimhdibh mo rùin,

'Na thuit thu gu d' chùl fo m' lann? Tog, Ullin, tog ard a chliù,

Cuir Mathon fo 'n ùir sa' ghleann,

Thoir ainm an laoich aosd' dha 'n fhonn

A mhosgail trom mu òigh nan ard-threun; 'S caoin dha m'anam ainnir nan long,

Ghabh còmhnuidh fo thom na h-Ardbheinn." Chuala Cuchullin o n' charn

Garbh thorrunn nan lann sa' chòmhrag,

'S e suidh air Còna nan còs

Fo bhrón o charraid gun bhuaidh.
Ghairm e Conall nan geur lann
Is Carull aosd' o 'n am o shean.
Thàinig na laoich is iad liath,
A togail an sgiath sa' mhagh.
Thàinig is chunnaic iad thall

Sruth còmhraig mar lìonadh a chuain,

Da mihi, manus candida, tuas lacrymas;

Coacervavi ego eorum tumulum omnium in clivo.

Eâ in horâ sub manu regis

Cecidit princeps in conflictu in ejus dolorem,

Capillo cano super mole-saxosâ saltûs

Elevavit ille suum oculum ad caput agminis.

"Tune es," inquit natus Cumale, "qui hic ades?

Amice dilecte Agandeccæ !

Vidi ego tuas lacrymas in tempore

Quo cecidit virgo formosæ genæ.
Hostis hostium mei amoris,

Cecidistine tu retrorsum sub meo gladio?
Tolle, Ullin, tolle in altum ejus famam,

Conde Mathonem sub tellurem in valle,

Trade nomen herois senis cantui [nuorum virorum;
Qui suspiravit graviter super virgine summorum stre-
Est blanda meo animo nympha navium,

Quæ cepit domicilium sub colliculo Ardvenæ.”
Audiit Cucullin a mole saxosâ

Asperum sonitum telorum in certamine,
Ut jacebat in Cromlâ cavernosâ

Sub luctu a conflictu sine victoria.

Vocavit ille Conaiem acutorum telorum

Et Carulem senem ex tempore prisco.
Venerunt heroes cani

Tollentes scuta in planitie,

Venerunt et viderunt illi e regione adverså
Flumen certaminis ut fluxum oceani

'Nuair a mhosg'leas a chiar-ghaoth shuas
A' taomadh nan stuadh air tràigh
Thar gaineamh nam fàs-ghleann.

Loisg anam Chuchullin ri 'shealladh ;
Thionail duirch' air a mhala gu gruaim;
Bha 'làmh air cloidheamh a shinns're,
A dhearg-shùil air nàmhaid na h-Eirinn.
Tri chuairt shìn an triath a cheum;
Choisg Conall a cheum tri chuairt.
"Cheann innis a' chiar-cheathaich mhall,
'S e 'n righ chuir fo lann an nàmhaid;
Na iarrsa roinn do chliù an triath,

'S e féin air an t-sliabh mar stoirm."

"Gluais, a Charuill," thuirt an ceannard, "Gluais ealamh gu righ Mhòirbheinn; Thoir fàilte do thriath nan gleanna, Fear gearraidh is caithidh a chòmhraig. 'Nuair thraoghas Lochlin thall mar thuil 'N déigh uisg', 's a dh'ìslicheas comhstri, Biodh do ghuthsa binn 'na chluais Le moladh 'na bhuaidh righ Shelma. Thoir lann Chathbaid do n' mhòr-laoch, Lann a choisinn na faoibh o shàir; Cha chòir do Chuchullin, 's e faoin,

Airm sinns're nach d'aom sa' bhlàir.
Thanais Chromla, 's uaigneach scorr,

Anaim mhor nan saoi a dh'fhalbh,
Bibhse mu mu' cheum, 's mi fo bhròn;

Quando expergiscitur ater ventus supra
Effundens undas in littus

Per arenosum-campum desertarum vallium.

Exarsit animus Cucullinis inter spectandum;

Contraxit obscuritatem supercilium usque ad torviFuit ejus manus super gladio majorum,

Ejus ruber oculus versus ad hostes Iernes.

Ter extendit princeps passus;

Continuit Conal ejus passum ter.

Caput insulæ fusci vaporis tardi,

Est rex qui subjecit gladio hostem ; quære partem gloriæ principis,

Ne

Cum sit ipse in clivo ut procella."

"Proficiscere, Carul," dixit princeps, "Proficiscere celeriter ad regem Morvenis; Dicito salutem domino vallium,

Viro cædenti et consumenti certamen.

[tatem;

Cum refluxerit Lochlin ex adverso, ut diluvium

Post pluviam, et subsidit certamen,

Sit vox tua suavis in ejus aure

Laudans in ejus victoriâ regem Selmæ.

Trade gladium Cabadis magno bellatori,

Gladium, qui reportavit exuvias a præstantibus viris ; Non jure (pertinent) ad Cucullinem, cum sit debilis, Arma majorum qui non cesserunt in prœlio.

Spectra Cromlæ, cujus est solitarius scopulus, Animæ magnæ heroum qui abierunt,

Estote vos circa meos passus, cum sim in luctu;