Carminis III. Argumentum.

Cucullin, cui Carulis narratio placuerat, alia carmina vatem poscit. Ille Fingalis res in Lochline gestas, et Agandeccæ pulchræ Suarani sororis mortem, describit. Vix hæc finierat, quum Calmar Mathæ filius, qui primi prælii fuerat auctor, vulneratus ex acie rediit, nuntiatque Suarani in animo esse reliquas Hiberniæ copias opprimere inopinantes; se verò totum hostium impetum in faucibus angustis velle sustinere, dum se in tutum reciperent copiæ. Præclaro Calmaris proposito motus Cucullin, illi se socium adjungit, et Caruli paucas Hiberniæ copias reliquas abducere imperat. Luce exortâ, Calmar vulneribus in prælio receptis moritur. Navibus intereà Fingalis conspectis, Suaranus Hiberniæ exercitum insequi desistit, et Fingali, quo minus milites in terram exponat, obsistit. Cucullin, quum, post cladem acceptam, in Fingalis conspectum venire nollet, ad Turam antrum se contulit. Hostes oppugnat Fingal, fugatque; nox verò interjecta victoriam diremit. Rex, qui res a nepote Oscare fortitèr gestas conspexerat, eidem vitæ tum civilis tum militaris præcepta tradit; atque admonet ut sibi famam proavorum, utilissimum vitæ exemplar, ante oculos proponat. Fillan Oscarque, quid hostes noctu molirentur observatum præmittuntur. Gallus Morni filius ut summum exercitûs imperium in proximâ pugnâ sibi committatur rogat; quod illi Fingal pollicetur. Tertii diei actiones, quibusdam ex re ipsâ ortis sententiis, poeta concludit.

FIONNGHAL.

DUAN III.

v. 1-17.

"'S TAITNEACH leam focail nam fonn," Thuirt Cuchullin, an sonn deas,

"S taitneach sgeul air àm a dh'fhalbh,

Caoin mar bhalbh-dhrùchd madainn shèimh

Air dosan is tuim nan ruadhag,

'Nuair a dh'éireas a' ghrian gu mall

Air slios sàmhach nan liath-bheann,
Loch gun bhruaillein fada thall
Caoin is gorm air urlar ghleann.
A Charuill, tog a rìs do ghuth,
Dh'éirich le aoibhneas san talla,
'Nuair bha Fionnghal nam ball-sgiath

Lasadh mu ghnìomh a shìnns're.”

“Fhionnghail, fhir còmhnuidh sa' chòmhrag,"

Thuirt Carull, bu bhinne fonn,

"'S lìonor do chleas agus dubh-bhuill;

Fo d'fheirg thuit Lochlin nan long,

FINGAL.

CARMEN III.

v. 1-17.

SUNT jucunda mihi verba carminis,"

Dixit Cucullin, bellator procerus,

"Est jucunda historia de tempore quod abiit, Blanda ut tacitus ros auroræ mitis

Super arbustis et colliculis caprearum,
Quando oritur sol lente

Super latus tranquillum canorum montium,
Et lacus est sine perturbatione procul ultrà
Lenis et cærulus in imo vallium.

Carul, tolle rursus tuam vocem,

Quæ elevata est cum lætitiâ in aulâ,
Quando erat Fingal umboniferorum scutorum
Flammescens circa facinora proavorum."
Fingal, vir-habitans in certamine,”
Dixit Carul, cujus erat suavissimus cantus,
"Sunt plurima tua facinora et tui ictus;
Sub tuâ irâ cecidit Lochlin navium

'Nuair bha d' aghaidh cho lom ri digh'. Chunnaic iad aghaidh na h-òige,

Bha 'n gàire 'n tòs mu 'n laoch.

Bha 'm bàs 'na làimh anns a' chomhstri.

A neart mar thuil Lòra an fhraoich;
Mar mhìle sruth bha 'ghaisgich chiar,
An carraid nan sgiath, mu 'n t-sonn,
'Nuair ghlac iad righ Lochlin nan sliabh,
Is thugadh e sìos dha 'long.

Dh' at ardan 'na chridhe borb,
'N robh bàs dorcha dha 'n òig-fhear

'N anam triath bu choirbte colg.
Cha d'fhuair duine buaidh sa' chomhstri
Air Starno ach Fionnghal fhéin.
Shuidh an triath 'na thalla thall,

An tìr nan Gall is airde coill'.
Ghabh e Snìobhan liath 'na dhàil,
Is labhair e gu mall le foill;
Snìobhan, a thogadh am fonn

Aig leac Lòduinn crom san t-sliabh ;

'Nuair chluinneadh an fhuath-chlach an sonn,

Thilleadh còmhrag ruaig nan triath.

"A Shnìobhain, a's glaise ciabh," Thubhairt Starno nan sgiath donn, "Siubhail gu Ardbheinn nan sliabh, Gu Selma, mu 'n iadh an tonn; Innis do Fhionnghal an righ, A's glaine measg mìle triath,