In fusco latere rupium rivorum.
Est radius lætitiæ meo animo ipsius
Videntis strenuos me coram;

Quando est iners hostis ex adverso

Auditur suspirium à luctamine mei pectoris:
Est meus metus circa invasionem mortis

In famam hanc quæ natat me ponè.
Quis se-trahit ad certamen in clivum,

Ad Alnecmam virorum strenuorum?

Est meum tempus ipsius asperum tempus periculi ;
In illo coruscat acutus meus gladius:

Illo modo [se gesserunt] fecerunt nostri proavi olim
A Trenmore [rectore ventorum] viro regente ventos;
Illo modo descendebat deorsum ad aciem
Magnus Trathal sub cæruleo (colore) clypeorum.
Statim inclinaverunt-se principes ad regem,
Unoquoque fusco (homine) eorum certante de prœlio
Cum narratione factorum in quibus fuit vis,
Unoquoque oculo oblique-tuente Iernen lentè.
At longè ante heroas strenuos

Stetit filius Mornæ plagarum durarum ;

In silentio stetit bellator ipse.

Quis non audivit de ejus (meritis) usu à Gallo?
Animo magno sub coruscatione facinorum,
Ejus ingenti manu clam circa ejus gladium,
Gladium quem tulit ille à Strumone sursum,
Quando (amovebatur) celabatur à dura re Morna.
Stetit Folan à Selma ex adverso

Air sleagh am measg falbhan a chiabh.

Tri chuairt thog e shùile mall

Air Fionnghal an spairn o chliabh.
Shìolaidh sìos gun bhrìgh a ghuth,

Cha robh Fillean fo dhubhadh nam blár.
Ghrad-shin e thall a cheum,

Is sheas e fo bheud thar sruth,

A dheoir a' dlùtha gu tiugh m'a ghruaidh.
O àm gu àm a bhuail fo'shleagh
Liath chluaran nam magh le 'chrann.
Cha robh e gun fhaicinn do'n righ,
'S e sealltuinn o thaobh a shùla.
Chunnaic a mhac féin fo strì

Na sòlais bha dìreadh 'na urla.
Thionndaidh e measg anam mhòir
An sàmhchair gu Mòra nan ùr-choill';
Cheil e a dheoire fo 'chiabh,

An sin chualas o thriath an guth.

"A cheud mhic Mhorni nan cruaidh lann,

A charradh nan carn fo stoirm,

Tarruing mo chòmhrag gu blàr

Mu shinns're nan sàr 's mu Chormac.
Cha mhaide balachain do shleagh,

Cha dhearrsa gun seagh do chruaidh.
Mhic Mhorni nan garbh each sa' mhagh
Faic do nàimhde; air d'aghairt, is buail.

Fhillein, seallsa air an triath,

Nach robh riamh an còmhrag mall;

Super hasta in media agitatione suorum capillorum.
Ternis vicibus sustulit ille oculos terræ

Ad Fingalem in luctamine pectoris ;
Contraxit-se deorsum sine effectu ejus vox.
Haud fuerat Folan sub nigritie prœliorum.
Continuò tetendit ille suum passum,

Et stetit ille sub molestia ultrà rivulum,

[nam

Lacrymis sibi-appropinquantibus densè circa ejus ge

(Indentidem) de tempore in tempus percussus est sub

Canus carduus camporum cum suo hastili.

Non fuit ille non visus regi,

Cum ille aspiceret è latere sui oculi.

[hasta

Vidit filium suum sub conflictu

Gaudii quod erigebatur in ejus pectore.

[num

Vertit-se ille inter (cogitationes) animum suum mag

In silentio ad Moram novarum sylvarum ;

Celavit ille suas lacrymas sub capillis.

(Tunc) in illo tempore audita est ex principe ejus vox.

"O prime fili Mornæ durarum plagarum,

Rupes saxetorum sub procella,

Ducito meum (agmen) certamen in aciem
Pro progenie heroum et pro Cormaco.

Haud baculum pueri est tua hasta,

Haud est coruscatio sine vi tuus durus (gladius). Fili Mornæ ingentium equorum in campo [feri. Adspice tuos hostes; [perge rectâ] faciem versùs, et Folan, adspice tu ad principem,

Qui fuit nunquam in certamine tardus;

Ach cha las a mhòr anam gu thrian
An ard charraid nan sgiath garbh :
Fhillein, seallsa air an triath,

Tha cho làidir ri Lubar o shliabh
Gun chobhar, gun trian gàire.
Air Mora nan nial air faire
Chi Fionnghal o 'n aird an strì.
Bi-sa, Oisein, ri làimh d'athar

Aig sruth tha 'g a chaitheadh o bheinn.
Fàgaibhs' a bharda, am fonn;

Gluaiseadh Selma gu lom a chòmhnaird;
'S e mo dheireadh lear a th' ann ;
Cuiribh dearrsa nach gann sa' chòmhrag."

Mar mhosglas suas gu grad a' ghaoth Na garbh aomadh air faobhar a' chuain, 'Nuair a thogas an dorchadas baoth Faoin thanas air taomadh nan stuadh

Thar Innis nan cruaidh leac,

Innis dubh-chòmhnuidh do ched

'S an doimhne mhòir an ciar nam bliadhna;

Cho fuasach ri sin am fuaim

Bha 'g éirigh o shluagh air an raon.
Bha Gall le 'cheumaibh ard air ceann,

Liath dhearrsa nan àld fo 'leumadh;

Thog na barda fonn r'a thaobh ;
Bhuail e o àm gu àm an sgiath.
An truscan na h-osaig o shliabh
Chluinnte gu 'thrian am fonn.

At non ardet ejus magnus animus omnino

In ardua concertatione clypeorum ingentium :
Folan, adspice tu ad principem,

Qui est æque validus ac Lubar à clivo

Sine spuma, sine vasto fragore.

Super Mora nubium [vigil] in vigiliis

Cernet Fingal ex alto certamen.

Esto tu, Ossiane, ad manum tui patris

Ad flumen quod consumitur (currendo) à monte.
Omittite vos, bardi, cantum;

Pergat Selma ad nudam (partem) campi;

Est mea ultima acies quæ adest;

Immittite splendorem haud angustum in certamen."

Ut expergiscitur sursum ocyùs ventus

In ejus asperâ inclinatione per superficiem oceani,
Quando surgit in tenebris horrendis

Atrum spectrum effundens fluctus
Super insulam durorum clivorum,

Insulam nigram habitationem nebulæ

[rum ;

In profundo magno in [tenebris] fusco (spatio) anno

Æque terribilis ac illud (fuit) sonitus

Qui oriebatur à populo in campo.

Erat Gallus cum suis passibus arduis ad caput,

Canis coruscationibus rivulorum sub ejus saltibus;

Sustulerunt bardi cantum ad ejus latus;

Percussit ille subinde clypeum.

In amictu flaminis è clivo

Audiebatur imperfecte cantus.