Thig taibhse ar sinns're an guth
Gu anam tha dubhadh fo bhròn,
'Nuair a chi iad 'nan aonar fo dhubh
Sol teaghlaich m'an dùnadh an ced.
Gairm mi, athar thréin, dhuit féin,
'Nuair bhios Cathmor fo bheud air làr.
An sin bithidh Suilmhalla gun fheum
Measg doghruinn le féin m'a sår."

Veniunt spectra nostrorum proavorum in voce
Ad animam, quæ nigrescit sub mærore,
Quando cernunt in sua solitudine sub nigrore
Semen familiæ circa quod clauditur nebula.
Voca me, pater strenue, ad te ipsum,
Quando erit Cathmor sub damno super humo.
Tunc erit Sulmala (inutilis) sine usu (virum.
In medio angore (sola) secum ipsa propter egregium

TEMORA.

CARMEN QUINTUM,

TOM. III.

G