Anns am brisear an sluagh le strì

Mar ghaoith a tha dìreadh a' chuain."

So thuirt, Alnecma an treun,

Anam dealradh gu beud do 'n triath.
Bha treunas mar theine fo leus

A glanadh gu feum 'na chliabh.
Aill' is ard a cheum air an raon,
Gath soluis no maidne o ear,
Liath choi'-thional fhear air an leirg
Ag aomadh 's a' taomadh an soillse.
Bha 'shòlas mar thanas nan speur,
'Nuair a shìneas e cheuma air cuan
Is e faicinn nan tonna fo bheus,
Gun a' ghaoth a bhi treun o thuath.
Ach togaidh e na stuaidh gun dàil
'G an ioman' gu tràigh na fuaime.
Air bruachan nan luachar thar ald
Chaidil nighean an t-sàir o Lumon;
Thuit a ceann-bheart o ceann air làr;

Bha h-aisling thall 'na tìre féin.
An sin a bha madainn air raon;

An liath-shruth a' taomadh o chruaich,

Na h-osaga ciara is faoin

Dubh-aomadh air faobhar nan stuadh. An sin a bha forum gu seilg,

'N sin gluasad nan triath o'n talla, Na b'airde na càch air an leirg Treun Atha nan alda cama;

In quo franguntur exercitus cum colluctatione

Instar venti qui est ascendens (adversum) mare."

Hoc dixit Alnecma strenuus,

Animo coruscante ad damnum principi.

Erat strenuitas sicut ignis (inflammatus) sub flamma Se-purgans ad rem-gerendam in ejus pectore. Decorus est et arduus ejus passus in campo,

Radio lucis auroræ ab oriente,

Cano conventu virorum super clivo
Se-movente et effundente in lucem.
Fuit ejus gaudium sicut spectri cœlorum,
Quando ille tendit passus super oceanum
Spectans undas (tranquillas) sub modestia,
Cum non sit ventus validus à septentrione.
At tollit ille undas sine morâ

Eas agens ad littus fragoris.
In ripulâ juncorum trans rivulum
Dormiebat filia egregii a Lumone;

Cecidit (galea) capitis-machina è capite in humum;

Erat ejus somnium ultrà in terrâ ipsius.

Illic est aurora super campo;

Canus torrens se-fundens à colle,

Flamina fusca et vana

Atrè se-inclinantia super aciem undarum.

Illic erat strepitus ad venandum;

Illic motus principum ex eorum habitatione,
Erat procerior quam cæteri super clivo

Heros Athæ rivulorum flexuosorum;

Bha shùil ag aomadh air a luaidh,
Sùilmhalla nan cuacha glana;
O'cheumaibh, is e mòr air sliabh,
Le mòrchuis thionndaidh is' a gruaidh
Cur a bogha fo thaifeid theann.

Mar sin bha aisling fhaoin na h-òigh,
'Nuair a thàinig r'a còir Atha :
Chunnaic e gruaidh a b'àillidh snuagh,
Measg siubhal a cuach-chiabha.
Dh'aithnich e òigh o Lumon thall.
Cia tha 'n comas do shàr a dheanamh;
Dh'éirich osna; thuit na deoir,

Grad thionndaidh e mòr a cheuma.
Cha 'n àm so dhuitse féin, a righ
D'anam mhosgladh fo strì dhìomhair;
Tha còmhrag a' taomadh o'n fhrìth
Mar shruthaibh ciara o mhonadh sianar.
Bhuail e copan caismeachd a sgéithe,

Aite còmhnuidh guth ciar nam blàr.

Ghluais Eirinn m'an cuairt do 'n ard thriath

Fuaim sgéith' iolair riabhaich nan carn.

Chlisg òigh o'caoin chadal 'san uair,

Ciabh àillidh m'a gruaidh a' dol mall;

Thog i ceann-bheart o eundan na cruaich.

Chrith ise fo thruaigh anns a' bhall.

C'uim bhiodh fios doibh an Eirinn m' an òigh,

Nighinn Innis nan còrr gheug uaine?

Bha 'cuimhne mu shinns're nan righ,

Erat ejus oculus se-inclinans super ejus amicam,
Sulmalam cincinnorum nitidorum ;

Ab ejus passibus, et eo magno super clivo,
Cum superbiâ avertit illa suam genam
Mittens suum arcum sub nervum arctum.

Sic fuit somnium vanum virginis,

Quando venit eâ coram Atha:

Vidit ille ejus genam, cujus erat pulcherrimus color, Inter motum ejus cincinnatorum capillorum. Agnovit ille virginem de Lumone transmarinâ.

Quid est in potestate egregii facere ;

Ortum est ejus suspirium; ceciderunt lacrymæ,
Ocyus avertit ille ingens suos passus.

Non tempus hoc tibi ipsi, o rex

Tuum animum expergefaciendi sub luctamine arcano; Est certamen se-effundens à saltu

Sicut torrentes furvi à monte nimboso.

Percussit ille umbonem monitionis sui clypei,
Locum domicilii vocis atræ præliorum.
Movit-se Ierne in circuitum ardui principis
Et clangoris clypei aquila variæ saxetorum.
Exiluit virgo ex blando somno in (ea) hora,
Cirrho formoso circa ejus genam eunte lentè; [muli.
Sustulit illa (galeam) capitis machinam de facie tu-
Tremuit illa sub miseria in loco.

Quare esset notitia iis in Ierne de virgine,
Filia Insulæ eximiorum ramorum viridium?
Erat ejus memoria circa prosapiam regum,

'S bha h-anam a' strì fo mhòrchuis.

Bha 'ceuma glan air chùl nan carn

Aig gorm shruthan nam blàr air chòmhnard; Aite faicinn nan ruadh sa' ghleann,

Seal m' an d'thàinig a nall an còmhrag.

An sin air uairibh ghluaiseas suas

Guth Chathmhoir gu cluais Shulmhalla;
Bha h-anam fo chiaradh gun tuar;
Thaom i focala fuar air gaoith.

"Ghluais aislinge caoine uam féin;
Thréig iad m'anam fo bheud is dòghruinn:
Cha chluinn mi guth seilg anns a' bheinn;
Tha mi ceilte an cearb a' chòmhraig.

Tha mi sealltuinn sìos o mo nial;

Cha'n 'eil dearrsa gu thrian air mo cheumaibh.
Tha mi faicinn a' ghaisgich dol sìos;
Tha righ na mòir sgéithe ag éirigh ;
Es' a chois'neas buaidh an cunnart,
Triath Shelma nan sleagha's nam beuma.
Thaibhs Chonmhoir, a thréig sinn fo nial,
Bheil do cheuma a' triall na gaoithe?
An tig thu air uairibh dhuinn sìos
Gu talamh nan sìan a tha baoth,
Athar neartoir Shùlmhalla fo bhròn;
Is ceart gu 'n tig thu fhéin, a thriath';
Chualam d'fhocal fo shìan na h-oidhche
'N àm m'éirigh gu Eirinn nan sgiath,
Innis àillidh nan ceud shruth a' boillsgeadh.