Ex arbore, quæ erat longè ex adverso surgens. Et exilis stridor suorum cincinnatorum capillorum. A Carule processerant carmina ad principem ; Surgens a laude curruum Ad domicilium mortuorum in luce. Dimidiatim inter rivulos sonituum, "Occurrat lætitia tuo animo ipsius; Audivi signum à strenuo in campo; [tate. Dedit bardus carmen (cum esset opus) cum necessi- Est mea forma in domicilio fusco Tha d'ainm mar fhuaim o ghaoith tha ciuin. Tha toirme trom a' bhròin sa' ghleann; Tha guth fada thall air Lubar. Ni's labhra, fhaoin thaibhse nan carn, Bha 'm marbh, nach robh fann, cliùthar. Cluinnear osag nan crann araon. Is luath a thuislich thu faoin, a Chathmhoir!" Air garbh uchd nan speur fo ghaoith, Est tuum nomen sicut sonus à vento qui est lenis. Est vox procul ex adverso juxtà Lubarem. Cito lapsus es tu (inaniter) inanis, Cathmor. Nunc haud cernitur parcè ejus forma: Cernimini salientes super monte, qui est desertus, Discedite, o ignavi, à strenuis; Non est sapientia nec vis in vestrâ viciniâ, Vestrâ lætitiâ æquè vili ac vos ipsi, Instar somnii sine scintillâ inter somnum, i. e. mortiferam. No smuainte fo sgiathaibh tha lom, An tuislich Cathmor féin gu luath Ghlacadh dealra nach faoin de chliu. An osaig fo nialaibh thig bàs Cuiridh liath-cheann air làr gun Tha thanas an dùbhra nan carn chliu : Ag iadhadh 's a' snàmh mu 'n lòn; ⚫ ba-laochan. Aut cogitationis sub alis quæ sunt nudæ, An labetur Cathmor ipse citò Atrè-conditus sine colore in domo angustâ, E meo conspectu omnis cogitatio præter conflictum Sicut aquila saltuum à monte Ibo ego prorsùm super campum Ad rapiendum coruscamen haud vanum fámæ. In convalle secretâ rivorum tardorum Manet animus haud egregius sub vapore; Erit ille semper sub pulverulenta-caligine; Mittens ejus canum caput super humum sine fama: Circumiens et natans circa paludosum-pratum; Nec in vallibus in quibus est validus ventus. * i. e. rudis heros. |