Is tric a bha 'n gaisgeach ri d' thaobh,
A Chonlaoich, ’n àm aomadh nan sleagh.

TAIBHS CHONLAOICH. Bheil cadal air mìn-ghuth Chòna Am meadhon tallai fo mhòr-ghaoith toirm ? An cadal do Oisian nan corr ghnìomh, 'S an ro-chuan m'a chòmhnuidh fo stoirm ? Cha 'n 'eil uaigh tha fo léirsinn an Innis. C'e fada bhi's sinne gun chliu, A righ Shelma a's fuaimear gleann?

OISIAN.

'S truagh Oisian dh'a nach leir thu féin,
Is tu suidhe gun fheum air do neul.
An ced thu bhar Lano, a thréin,
No tein-athair gun bheum air sliabh ?
Co dhe tha cearb do thruscain baoith?
Co dhe do bogha faoin nan speur

?
Shiubhail e air osaig de ghaoith,
Mar fhaileus fo aomadh nan nial.
Thigse o do bhalla féin,
A chlàrsach nan treun le fuaim ;
Biodh solus na cuimhne air beinn
I-thonn mu 'n éirigh an cuan.
Faiceamsa mo chàirde an gniomh.
Chi Oisian gu 'n trian na trein,
Air Innis tha dubh-ghorm fo nial ;

Sæpe fuit bellator ad tuum latus,
O Conloche, in tempore inclinandi hastas.

SPECTRUM CONLOCHI.

An est somnus molli voci Conæ
In medio aulæ sub magni venti fremitu ?
An somnus est Ossiano egregiorum factorum,
Et aspero ponto circa ejus habitationem sub procella ?
Non est sepulchrum, quod est sub conspectu in insula.
Quamdiu erimus nos sine famâ,
O rex Selmæ, cujus est maximè sonora vallis ?

OSSIANUS.

Est miser Ossianus cui non visus es tu ipse,
Et te sedente sine vi super tuâ nube.
An es nebula ab Lanone, o strenue,
An ignis aeris sine ictu super clivo ?
Ex

quo est limbus tui amictus vani ?
Ex quo tuus arcus inanis cælorum?
Abiit ille super flamine ex vento,
Sicut umbra sub inclinatione nubium.
Veni tu à tuo muro ipsius,
O cithara strenuorum cum sonitu;
Sit lux memoriæ super monte
Ithonæ circum quam surgit oceanus.
Videam ego meos amicos inter rem-gerendam. [nuos
Videt Ossianus usque ad eorum tertiam partem stre-
Super insula, quæ est atro-cærula sub nube,

Tha còs Thonn nan sian ag éirigh
Air carraig chòinich nan crom chrann:
Tha sruth a' torman’aig a bheul;
Tha Toscar a cromadh thar ’fhuaim;
Tha Ferguth fo mhulad r'a thaobh,
Cuthonn a' caoidh fada shuas.
Am bheil gaoth air aomadh nan tonn ?
No 'n cluinn mi air chrom an guth?

TOSCAR.

Tha 'n oiche fo ghaillinn nan sian;
Thuit coille gu 'n trian o chruaich;
Tha dubh-shiubhal mara fo nial,
Tha beucail nan fiar-thonn m'an cuairt.
Thàinig tein-athair le beum,
'S le sealladh na fearnai do threun,
Chunnaic mi, Fherguith gun bheud,
An taibhs' dona bha treun o'n oiche;
Gun fhocal sheas e air bruaich,
A thruscan cur fuaim air gaoith.
Chunnaic mi dheura le truaigh,
Sean duine gun tuar, is e baoth,
’S trom smaointe ag taoma mu chliabh.

Est caverna Thonæ nimborum surgens
Super rupe muscosà curvarum arborum;
Est rivus murmurans ad ejus ostium;
Est Toscar se-curvans super ejus sonitum;
Est Ferguthus sub mæstitia ad ejus latus,
Et Cuthona lugens procul suprà.
An est ven tus super declivitate undarum?
Anne audio ego in curvaturâ (montis) eorum vocem ?

TOSCAR.

Est nox sub tempestate nimborum;
Cecidit sylva tertiata e præcipitio ;
Est atrum iter maris sub nube,
Est mugitus ferarum undarum circumcirca.
Venit ignis aeris cum plaga,
Et cum refulgentia clypei imbecilli;
Vidi ego, Ferguthe sine defectu,
Spectrum vile, quod fuit strenuum in nocte;
Sine verbo stetit super crepidine,
Ejus amictu immittente sonitum super ventum.
Vidi ego ejus lacrymas cum misericordiâ,
Senem virum sine colore, atque illum inanem, [tus.
Et graves cogitationes se-fundentes circum ejus pec-

FERGUTHUS.

Est tuus pater, Toscar, qui adfuit;
Est ille cernens mortem circa suum semen:
Sic fuit ejus imago in tempore

'S an thuit mor Ronnan fo nial.
O Eirinn! nan cnoc a's uaine feur,
Cia annsa leam féin do ghleịnn!
Tha sàmhchair mu ghorm-shruth do shleibh,
Tha grian air do raoin gun bhi mall.
Is sèimh fonn do chlàrsaich an Selma,
Glan guth o do shealgair an Cromla.
Tha sinne 'n Ithonn nan garbh thoirm,
Trom is duilich fo mhara-bheuc thonn,
Na tonna le geal cheanna baoth,
Leum thairis air aomadh na tràgha;
Mise crithe ann am meadhon na h-oiche.

TOSCAR. C'àit' na shiubhail anam a bhlàir, Dheagh Fherguith nan leadan liath? Chunna' mis' thu gun eagal o bhas, 'S do shuilean dealarach an sòlas nan sgiath. C'àit' na shiubhail anam a' bhlàir ? Cha robh eagal air sàra riamh. Gluais, coimhid air glas lom pa sàil : Thuit a' ghaoth le sàrachadh shian; Tha crith air na tonna fo fhiamh Gu'n caidil a' ghrian an ciabh nan stoirm. Gluais, coimhid am mòr chuan, gu 'thrian Tha maduinn gu iar, is i liath. Seallaidh solus nan speura o ear, Le mòr-chuis, mar fhear, m'a shoillse.