Is tric a bha 'n gaisgeach ri d' thaobh,

A Chonlaoich, 'n àm aomadh nan sleagh.

TAIBHS CHONLAOICH.

Bheil cadal air mìn-ghuth Chòna

Am meadhon tallai fo mhòr-ghaoith toirm? An cadal do Oisian nan còrr ghnìomh,

'S an ro-chuan m'a chòmhnuidh fo stoirm? Cha 'n 'eil uaigh tha fo léirsinn an Innis. C'e fada bhi's sinne gun chliu,

A righ Shelma a's fuaimear gleann ?

OISIAN.

'S truagh Oisian dh'a nach leir thu féin,
Is tu suidhe gun fheum air do neul.
An ceò thu bhar Lano, a thréin,
No tein-athair gun bheum air sliabh ?
Co dhe tha cearb do thruscain baoith?
Co dhe do bogha faoin nan speur ?
Shiubhail e air osaig de ghaoith,
Mar fhaileus fo aomadh nan nial.
Thigse o do bhalla féin,

A chlàrsach nan treun le fuaim ;
Biodh solus na cuimhne air beinn
I-thonn mu 'n éirigh an cuan.
Faiceamsa mo chàirde an gniomh.
Chi Oisian gu 'n trian na trein,
Air Innis tha dubh-ghorm fo nial;

Sæpe fuit bellator ad tuum latus,

O Conloche, in tempore inclinandi hastas.

SPECTRUM CONLOCHI.

An est somnus molli voci Conæ

In medio aulæ sub magni venti fremitu?

An somnus est Ossiano egregiorum factorum,
Et aspero ponto circa ejus habitationem sub procella?
Non est sepulchrum, quod est sub conspectu in insulâ.
Quamdiu erimus nos sine famâ,

O rex Selmæ, cujus est maximè sonora vallis?

OSSIANUS.

Est miser Ossianus cui non visus es tu ipse,

Et te sedente sine vi super tuâ nube.
An es nebula ab Lanone, o strenue,
An ignis aeris sine ictu super clivo?
Ex quo est limbus tui amictus vani?
Ex quo tuus arcus inanis cælorum?
Abiit ille super flamine ex vento,
Sicut umbra sub inclinatione nubium.
Veni tu à tuo muro ipsius,

O cithara strenuorum cum sonitu;

Sit lux memoriæ super monte

Ithonæ circum quam surgit oceanus.

Videam ego meos amicos inter rem-gerendam. [nuos Videt Ossianus usque ad eorum tertiam partem streSuper insulâ, quæ est atro-cærula sub nube,

Tha còs Thonn nan sìan ag éirigh
Air carraig chòinich nan crom chrann :
Tha sruth a' torman' aig a bheul;
Tha Toscar a cromadh thar 'fhuaim;
Tha Ferguth fo mhulad r'a thaobh,
Cuthonn a' caoidh fada shuas.

Am bheil gaoth air aomadh nan tonn?
No 'n cluinn mi air chrom an guth?

TOSCAR.

Tha 'n oiche fo ghaillinn nan sìan;
Thuit coille gu 'n trian o chruaich ;
Tha dubh-shiubhal mara fo nial,
Tha beucail nan fiar-thonn m'an cuairt.
Thàinig tein-athair le beum,

'S le sealladh na fearnai do threun,
Chunnaic mi, Fherguith gun bheud,
An taibhs' dona bha treun o'n oiche;
Gun fhocal sheas e air bruaich,
A thruscan cur fuaim air gaoith.
Chunnaic mi dheura le truaigh,
Sean duine gun tuar, is e baoth,
'S trom smaointe ag taoma mu chliabh.

FERGUTH.

'Se d'athair, a Thoscair, a bh' ann;

Tha e faicinn a' bhàis m'a shìol:

Mar sin a bha choltas san àm

Est caverna Thonæ nimborum surgens
Super rupe muscosâ curvarum arborum;
Est rivus murmurans ad ejus ostium;
Est Toscar se-curvans super ejus sonitum;
Est Ferguthus sub moestitia ad ejus latus,

Et Cuthona lugens procul suprà.

An est ventus super declivitate undarum?

Anne audio ego in curvaturâ (montis) eorum vocem?

TOSCAR.

Est nox sub tempestate nimborum ;

Cecidit sylva tertiata e præcipitio;
Est atrum iter maris sub nube,

Est mugitus ferarum undarum circumcirca.

Venit ignis aeris cum plagâ,

Et cum refulgentia clypei imbecilli;

Vidi ego, Ferguthe sine defectu,

Spectrum vile, quod fuit strenuum in nocte;

Sine verbo stetit super crepidine,

Ejus amictu immittente sonitum super ventum.

Vidi ego ejus lacrymas cum misericordiâ,

Senem virum sine colore, atque illum inanem, [tus. Et graves cogitationes se-fundentes circum ejus pec

FERGUTHUS.

Est tuus pater, Toscar, qui adfuit;

Est ille cernens mortem circa suum semen :

Sic fuit ejus imago in tempore

'S an thuit mòr Ronnan fo nial.

O Eirinn nan cnoc a's uaine feur,
Cia annsa leam féin do ghleinn!

Tha sàmhchair mu ghorm-shruth do shleibh,
Tha grian air do raoin gun bhi mall.
Is sèimh fonn do chlàrsaich an Selma,
Glan guth o do shealgair an Cromla.
Tha sinne 'n Ithonn nan garbh thoirm,
Trom is duilich fo mhara-bheuc thonn,
Na tonna le geal cheanna baoth,
Leum thairis air aomadh na tràgha;

Mise crithe ann am meadhon na h-oiche.

TOSCAR.

C'àit' na shiubhail anam a bhlàir,
Dheagh Fherguith nan leadan liath?
Chunna' mis' thu gun eagal o bhàs,

'S do shuilean dealarach an sòlas nan sgiath.
C'àit' na shiubhail anam a' bhlàir?
Cha robh eagal air sàra riamh.
Gluais, coimhid air glas lom na sàil:
Thuit a' ghaoth le sàrachadh shian;
Tha crith air na tonna fo fhiamh

Gu'n caidil a' ghrian an ciabh nan stoirm.
Gluais, coimhid am mòr chuan, gu 'thrian
Tha maduinn gu iar, is i liath.

Seallaidh solus nan speura o ear,

Le mòr-chuis, mar fhear, m'a shoillse.