Page images
PDF
EPUB

Air aomadh uaine nam mòr fhrìth,
Seal m'an éirich an fhiar lom ghaoth.
Bhuail e copan caismeachd a sgéith;
Grad chaisg e na sleibh m'an cuairt:
Bha aomadh nan sluagh ris an treun,

Ri guth an tìr féin thar na stuaidh.
"Shil Mhòirbheinn, sgaoilear an so fleagh;
Cuirear thairis an oich am fonn;

Tha 'n dearrsadh m'an cuairt air magh;
Shiubhail dùbhra nan torrunn a null.
Mo shluagh so mo charraige treun
O'n sgaoilear sgiath iolair gu cùl,
'Nuair a shiùbhlas mi mach gu beum,
Is mi glacadh dhomh féin mo chliu.
Tha, Oisein, mo shleaghsa do làimh ;
Cha bhioran fann balaoich a crann,
A chuireas an cluaran air chall,
Air raon, is e mall 'na thriall.

;

'So sleagh nan garbh threuna an àm
Chur sìneadh nan làmh gu bàs.
Coimhid-sa ri sinns'ribh nan treun,
Tha mar dhearrsa nam fuath o speur.
'Nuair a ghlasas caoin sholus air chuan,
Gabh Artho nan sluagh ri d' thaobh
Gu Tighmòra, a's fuaimeara stuadh;
Cuir sa righre ghorm Eirinn fo'shùil,
Crutha àillidh thog cliu o shean

Gun dì-chuimhn na thuit anns a' bhlàr.

Super declivitatem viridem magni saltus,
Paulo antequam surgat turbineus nudus ventus.
Percussit ille umbonem-monitorium clypei;
Statim repressit ille clivos in circuitum:
Fuit descensus populorum ad regem strenuum,
Ad vocem terræ ipsorum ultra undas.

"Semen Morvenis, expandatur hic convivium;
Transigatur nox (inter canendum) in modis;
Est coruscatio in circuitum in agro;

Abiit obscuritas tonitruum illuc.

Meus populus hic sunt meæ rupes validæ

[gum,

E quibus panditur ala-aquilina (omnino) usque ad ter

Quando proficiscor ego-extrà ad plagam

Prehendens mihi ipsi meam famam.
Est, Ossiane, mea hasta in tuâ manu;
Haud bacillum infirmum tironis ejus arbor,
Quod mittit carduum in amissionem,*

In planitie, et eo tardo in ejus itinere.

Hæcce est hasta asperorum heroum in tempore (Extendendi manus) mittendi extensionem manuum ad Aspice tu ad majores strenuorum,

[mortem.

Qui sunt ut coruscationes larvarum è cœlis.
Quando canescet placida lux super oceano,
Cape Arthonem populorum ad tuum latus
Ad Temoram, cujus est maximè sonorus fluctus;
Pone tu reges cæruleæ Ullinæ sub ejus oculos,
Formas pulchras, quæ sustulerunt famam olim
Sine oblivione eorum qui ceciderunt in prælio.

i. e. Facit ut amittatur carduus.

Mosgail fonn do na sàir air an raon:
Cuireadh Carull gu luaidh an dàn;
Biodh sòlas mu ghluasad nan laoch
An ceò maidne mu iadhadh nan carn.
Eiridh am màireach mo shiuil bhàn
Gu Selma nan crann's nan tùr
Garbh shrutha tha fiaradh o ghleann
Measg tuinidh nan ruadh fo mhùig.

Expergeface melos egregiis in acie:

Emittat Carull ad eorum laudem carmen;
Sit lætitia circa progressum bellatorum
In nebulâ matutinâ in circuitum saxetorum.
Surgent cràs mea vela candida

Versus Selmam arborum et turrium

Et ingentia flumina quæ sinuantur per valles
Inter habitationem rufarum-caprearum sub nebula.

« PreviousContinue »