Page images
PDF
EPUB

Processi ego illuc; fugit cana nebula tarda; Coruscantes languidè stabant illi ad Lubarem, Strenuo Cathmore ad rupem fluentorum

[tate,

Semi-inclinato super clypeum, atque ipso sub obscuri-
Quæ recepit ad ejus tergum rivum recentem saxeto-
Qui saliebat è rupe sylvularum canorum. [rum,
Erant passus ingentes regis (profecturi) ad proficiscen-
At vidit ille hospitalem-(virum) sub sanguine; [dum;
Cecidit glaucus ensis Lunonis ad ejus latus;
Locutus est ille, et ejus gaudio caligante.

"Ceditne filius Borbaris cornuum hospitalium,

An tolluntur ab eo clypeus et hasta?

[ceps,

Non est nomen tuum (in occulto) sub susurro, o prin

In arduâ Atha cujus est maximè fuscus ager,

Aulâ magna conviviorum et egregiorum;

Venit id ut aura trans undas

Ad meam aurem in terrâ montium.

Veni tu ad meas epulas, o strenue;

Erunt bellatores sub damno nonnunquam.

Non ignis hostibus ego ipse;

Non gaudium est strenuo propter mortuos
Nec fortes asperos humi in certamine.
Est notitia claudendi vulnus mihi ipsi

Et cujusque herbæ quæ est in saltu aut in valle;
Prehendi ego earum mollia capita in monte,
Illis se-inclinantibus circa rivos ex adverso
Sub saxetis, quorum erat maximè secretus ventus.
Est caliginosus tacitus magnus princeps,

Righ Atha nan ciar shruth's nan dàimh."

"Aig Atha, 's ciara sruth,

Tha éirigh carraig dhuibh fo chòinich;

Air a ceannn tha seachran nan geug

Fo bhaoth astar nan treun ghaoth;
Dorcha fo h-eudan tha còs

Ri glan shruthan is mòr fuaim :
Anns an àite sin féin, a thréin,
Chuala mi ceuma nan dàimh,

'Nuair a ghluais iad gu talla nan teud
Is nan slige gun bheud fo dhàn;
Las sòlas mar theine dhomh féin

Air m'anam mu charraig nan crann.
Biodh, an dorcha, an so mo chòmhnuidh
An gleannan còmhnard m' eòlais féin.

O so bidh mo dhìreadh gu luath
Air aiteal tha ruagadh nan cluaran,
Is coimhdidh mi sìos gun ghruaim
Air Atha nan cruach is nan sruth."

"C'uim a labhras an righ m' an uaigh? Oisein, thréig a thuar an laoch!

Biodh sòlas mu anamsa shuas

Mar shruth a tha fuaim gu baoth,
Ard Chathmor, ceann faoili nan dàimh.
A mhic, tha mo bhliadhna m'an cuairt,

Iad a' sanas an cluasaibh an righ,
Iad a' glacadh mo shleaghsa uam,
Dol thairis gun luaidh mu strì.

Rex Athæ fuscorum rivorum et advenarum."

66

Apud Atham, cujus est maxime fuscus rivus,

Est ascensio rupis atræ sub musco;

Super ejus capite est vagatio ramorum

Sub tremendo itinere validorum ventorum ;
Caliginosa sub ejus facie est caverna

Juxta purum rivulum cujus est magnus sonitus:
In loco illo ipso, o strenue,
Audiebam ego gressus advenarum,

Quando procedebant illi ad aulam chordarum
Et concharum sine damno sub carmine;
Flammescebat lætitia instar ignis mihi ipsi
Super meum animum circa rupem arborum.
Sit, in tenebris, in hoc (loco) mea habitatio
In valliculâ planâ meæ notitiæ ipsius.
Abhinc erat meus ascensus velociter
Super flamine quod est fugans carduos,
Et despiciam ego deorsum sine torvitate
Super Atham præcipitiorum et fluentorum.
"Quare loquitur rex de sepulchro ?
Ossiane, reliquit ejus color bellatorem!
Sit gaudium circa ejus animum suprà
Instar fluminis quod est sonans graviter,
Circa Cathmorem, caput hospitalitatis advenarum.
O fili, sunt mei anni mihi in circuitum,
Illis susurrantibus in aures regis,

Illis abripientibus meam hastam mihi,
Euntibus-trans sine loquendo de certatione.

"C'uim nach sìolaidh," their iadsa féin,
"Liath Fhionnghal o fheum ann a thùr?
Bheil do shòlas an lotaibh nam beum?
An deuraibh nan treun fo mhùig?
A liath bhliadhna, sìolaidh mi féin;
Cha 'n'eil sòlas no feum am fuil.
Tha deura mar gharbh ré nan speur
Cur anam fo bheud 's fo dhubh.

'Nuair a shìneas mo shlios sìos an sìth,
Guth garbh nam baoth strì 'am' chluais
'Ga mo mhosgladh an talla nan righ
'S a' tarruing gun chli mo chruaidh.-
Cha tarruing sin mo chruaidh ni's mò:
Glacsa sleagh d'athar, a thréin fhir;
Tog suas i an còmhragaibh còrr,
'Nuair a ghluaiseas a mhorcuis gu beuma.
"Tha mo shinns're air mo thriall,
Mo ghnìomha do thriathaibh fo 'n sùilibh.
'Nuair ghluaiseas mi a mach air sliabh,
Air mo raonsa tha liath an dùbhra.

Chum mo làmh na lagaich o bheud,

'S leagh mòrchuis gun fheum fo m'fheirg, Gun sòlas mu thuiteam nan treun

Mo shùile ag iadhadh mu leirg.
Tach'ridh mo shinns're mise thall
Aig talla nan garbh ghaoth fhiar
An truscanaibh soluis neo-ghann,
Sùile lasadh gu mall do thriaith.

"Quare non (quiescat) subsidat," dicunt illi ipsi,
"Canus Fingal à re-gerendâ in ejus turre?

An est tuum gaudium in vulneribus plagarum?
In lacrymis strenuorum sub nebula?

O cani anni, subsidam ego ipse;

Non est gaudium nec utilitas in sanguine.

Sunt lacrymæ instar (procellosa) asperæ lunæ cœlorum
Mittentis animum sub damnum et nigrorem.*
Quando extendo meum latus deorsum in pace,
Est vox aspera insanæ certationis in meâ aure
Me expergefaciens in aulâ regum

Et stringens sine vi meum durum-(gladium).
Haud stringet ea meum durum-gladium amplius:
Prehende tu hastam tui patris, o strenue vir;
Tolle sursum eam in certamine eximio,
Quando proficiscitur superbia ad plagas.
"Sunt mei proavi in meo itinere,
Et mea facta principibus sub eorum oculis.
Quando prodeo ego super clivum,

In meâ acie est cana eorum obscuritas.
Servavit mea manus infirmos à damno,

Et liquefacta est superbia sine vi sub meâ irâ,
Sine gaudio circa casum strenuorum

Meis oculis se-obliquantibus circa aciem.
Occurrent mei majores mihi ultra (hunc orbem)
In aulâ asperorum ventorum turbineorum

In amictibus lucis haud parcæ,

Oculis flammescentibus tardè principibus.

i. e. mustitiam.

« PreviousContinue »