Carminis VII. Argumentam.

Sub mediam noctem a poematis initio tertiam hic liber incipit. Poeta

nebulam describit quandam, quæ noctu ex Legæ lacu est orta, et quam defunctorum umbræ quod temporis inter mortem et funebre carmen intervenit, tenebant. Folani umbra super antrum in quo jacebat cadaver, est visa. Fingali ad rupem Cormulem vox ejus perfertur. Trenmoris clypeum percutit rex, quæ res ipsum armatum esse proditurum certissimo signo indicat. Quæ ex clypei sonitu mira oriuntur. Sulmalla, somno excitata, Cathmorem expergefacit. Verbis ad miserationem commovendam aptis inter se colloquuntur. Ut pacem hic petat illa orat. Bellum protrahere statuit, atque in vicinam Lonæ vallem, quam habitabat Druida senex, illam recedere jubet, usquedum proximi diei prælium fuerit finitum. Exercitum clypei sonitu excitat. Clypeus describitur. Fonar bardus, Cathmoris rogatu primam Belgarum coloniam in Hiberniam a duce Larthone ductam, narrat. Advenit lux. Ad vallem Lonam se Sulmalla recipit, Librum concludit carmen lyricum.

TIG HMOR A.

DUAN VII.

v. 1-17. O LINNE doir-choille na Légo Air uair éiridh ceð taobh ghorm nan tonn, 'Nuair a dhùnas dorsa na h-oidhche Air iolair-shùil gréine nan speur. Tomhail mu Lara nan sruth Thaomas dubh-nial a's duirche gruaim : Mar ghlais-sgéith ro' thaomadh nan nial Snámh seachad tha gealach na h-oidhche. Le so éididh taibhsean o shean An dlùth-ghleus am measg na gaoithe, 'S iad leumadh o osna gu osna Air dubh-aghaidh oidhche nan sian. An taobh oiteig gu pàilliun nan seòd Taomas iad ceathach nan speur, Gorm-thalla do thanais nach bed Gu dm éirigh fonn mhairbh-rann nan teud.

Tha torman am machair nan crann!

TEMOR A.

CARMEN VII.

v. 1-17. E lacu nemorosæ silvæ Legæ

(undarum, Nonnunquam surgit nebula (xuQvon Asupos) latere-cæruleo Quando occluduntur portæ noctis Acquilino-oculo solis cælorum. Vasta circa Laram fluentorum Funditur atra nubes, cujus est caliginosissima torvitas: Instar cani clypei per fundentes-se nubes Natans-præter est luna noctis.

(pore) Cum hoc vestiunt larvæ (antiquitus) ab antiquo (temSuam arctam structuram inter ventum, Illis salientibus a flamine ad flamen Super atrâ facie noctis nimborum. In latere flaminis ad domicilium heroum Fundunt illæ nebulam cælorum, Cæruleam habitationem lemuribus haud vivis (rum. Usque ad tempus surrectionis modorum næniæ chorda

Est sonor in planitie arborum !

'S e Conar, righ Eirinn, a t’ann,
A’taomadh ceð tanais gu dlùth
Air Faolan aig Lubar nan sruth.
Muladach suidhe fo bhròn
Dh'aom an taibhs an ceathach an ldin :
Thaom an osag esan ann féin;
Ach phill an cruth àluinn gu dian:
Phill e le 'chrom shealladh mall,
Le'ched leadan mar shiubhal nan sian.

Is doilleir so!
Ata na slòigh nan suain san àm
An truscan ciar na h-oiche.
Dh'ilsich tein an righ gu h-ard,
Dh'aom e ’na aonar air sgéith:
Thuit codal mu shùilibh a'ghaisgich;
Thàinig guth Fhaolain ’na chluais.
“ An codal so do ’n fhear-phòsda aig Clatho ?
'M bheil còmhnuidh do m'athair an suain ?
'M bheil cuimhne 's mi 'n truscan nan nial,
'S mi m'aonar an àm na h-oiche ?”

“C'ar son tha thu a'm'aisling féin ?”
Thuirt Fionnghal's e’g éirigh grad.
“ An di-chuimhn dhomhsa mo mhac
No'shiubhal teine air reathlan nan laoch?
Ni mar sin air anam an righ
Thig gnìomh sheoid dluinn nan cruaidh bheum.
Ni 'n dealan iad'a theicheas an dùbhra
Na h-oidhche 's nach fhàg a lorg.