Erat rex sicut sol suis amicis ipsius; Ad levandum è damno animum regis, Funde ea super lernen victoriarum, Donec subsidet res-dura sub cantu." Mihi," dixit Cathmor strenuus, "Non orietur cantus chordarum aut carminum A Fonare apud Lubarem cataractarum ; Procul, Malthe, procul à me Sit Ierne cum laude et cum cantu; Non est gaudium propter hostem qui est frigidus, Mar thonnaibh dol air 'n ais fo ghaoith, Dubh domhail an raonaibh na h-oiche Fo chraoibh o bheinn gach bard air àm Is bhuail iad ceòl caol mall o theud, Gach aon diubh do thriath do 'n robh 'luaidh. Ri losgadh an daraich bha thall, Bhuail i clàrsach o àm gu àm, Gaoth ag iadhadh mu chiabha nam beus. An dùbhra dubh bha Cathmor féin, Am measg nan teud o àm gu àm A dh'éisd i thall mu triath's mu shuain : B'e 'toilse, san tràth fo ghruaim, A chur suas a fonn brònach féin. Sàmhach an raon; air thaobh an sgiath Theich osaig is sian na h-oiche. Instar undarum euntium retro sub vento, Effudit-se Ierne à latere regis; Atrum densum in agris noctis Sparsum est murmur sine luce à populo. Pepulit illa citharam de tempore ad tempus, At est crudum-periculum prœliorum in tuâ viciniâ, Fili Borbaris magnorum heroum, Inter chordas de tempore in tempus [ejus soporem: Auscultavit illa ex adverso circa suum heroa et circa Fuit ejus animus (excitatus) sursum sine morâ; Fuit ejus voluntas, in eo tempore sub tetricitate, (Tollere) mittere sursum suum cantum lugubrem ipsius. Est tranquillus ager; super lateribus alarum Fugerunt flamina et nimbi noctis. Ghéill na barda; roi`a' chiar Tha comhara liath-dhearg a soillseadh Dhorch' an speur, cruth faoin nam marbh Gun smaointe bha aon nighean Chonmhoir Mu lasadh bha falbh an cnàmh. Bha thusa 'na d'aonar 'na miann, A thriath Atha nach faoin carbad. Is bhuail i a loma chlàrsach. Thàinig Clungheal; cha d'fhuair òigh. "C'àite bheil a chòrr shoillse? Shealgaire o chòinich nan còs, Am fac sibh gorm-shùil nan seòd boillsgeadh ? Bheil a ceuma mu Lumon an fheir Mu leapa o 'n leum na ruaidh? Mise truagh! tha 'boghasa thall An talla do 'n gnàth na cuirm. C'àite bheil gath soillse mo chléibh ?" "Tréig mi, luaidh Chonmhoir nan treun; Cha chluinn mi thu féin air sliabh ; Esa dha 'm bheil m'anam gu léir Cha 'n fhaic gaisgeach, tha mòr, mo nial. Cesserunt bardi; per fuscam (noctem) Sub coruscatione lucophæâ vanarum larvarum. Sine consilio erat sola filia Conmoris Circa flammam, quæ erat abiens in carbones. Fuisti tu solus in ejus mente, Princeps Athæ haud inanis currûs. Sustulit illa blande cantum, Et pepulit illa suam nudam citharam. Venit Clungal; haud invenit virginem. Quo loco est ejus eximius splendor? O venatores à musco cavernarum, An vidistis vos cæruleum-oculum heroum renidentem? An sunt ejus gradus circa Lumonem graminis Circa lectum ex quo saliunt rufæ (caprex) Me miserum est ejus arcus ex adverso In domicilio cui sunt assuetæ epulæ. Quo loco est radius lucis mei pectoris ?" Relinque me, o dilecta Conmoris strenuorum ; Non audio ego te ipsum super clivo; Sunt mei oculi erga arduum regem plagarum; In fusco tempore mei primi somnii. Non cernit heros, qui est magnus, meam nubem. |