SY

Tempus ejus profectionis ad insanum certamen :
Non levabat ille suum clypeum inaniter,
Donec surgeret ad ejus latus concertatio.
Erant ejus passus percutientes altè
Et coruscantes sub eximio (flamma) radio arboris.
Æque terribilis ac forma larvarum
Sub nubibus atris-gelidis noctis,
Quando ponit illa sub amictum torvitatis
Ejus agiles lusus infaustos in dimidia luce,
Ipså assumente sibi currum ventorum
Super tumultu insano vani oceani magni.
Nondum desæviens à procella certaminis
Erat Ierne magnorum heroum ex adverso;
Erat eorum imago sub luna super campo,
Et lentum murmur post colluctationem proelii.
In solitudine erant passus Cathmoris
Protenus et retro super clivo,
Illo movente-se sub armis totis
In Morvenem strenuorum sub fuga.
Nunc venit ille ad cavernam
In quâ erat habitatio juvenis Folanis in nocte;
Erat una arbor in latere torrentis magni,
Qui erat cadens à tumulo et coruscans.
Illic erat sub luna conspiciendus infra
Clypeus fractus apud principem, filium Clathûs,
Et prope eum extensus super gramine
Pedem-hirsutus strenuus canis, Brannus.
Haud vidit ille principem super Mora ;

Ghluais e 'na chòdhail air gaoith :
Shaoil leis gu'n do dhùnadh do shealgair
A ghorm shuil an cearbaibh a phràimh.
Cha ghluaiseadh osag air an t-sliabh
Gun fhios do leum riabhach nan ruadh.

Chunnaic esa cù an uchd bhàin ;
Chunnaic e an sgiath bhriste thall;
Thill dùbhra air ais air a chliabh ;
Bha smuainte dubhach 'g éirigh ciar
Mu thuiteam nan triath air an raon.
“ Thig sluagh mar shruth tha taomadh sìos;
Thig cinne nach fhiach 'nan déigh;
Ach comhraichidh trian diubh an sliabh
Dol thairis le 'n gnìomhaibh treun;
Freag'ridh na cruachain an iarruidh
Ro’shiubhal nam bliadhna dhubh-chiar;
Bidh gorm shruth ag iadhadh m'an cliu.
Dhiubhsa féin biodh treun o Atha,
'Nuair a chuirear air làr a cheann.
Tach’readh guth nan àm tha thall,
Ri Cathmor ann am mall ghaoith,
'Nuair a leumas e osaga ciar
Air iomall dubh-riabhach nan stoirm.” .

Thionail Eirinn m'an cuairt do ’n righ
A chluinntinn guth a' chumhachd thréin,
Gach eudan ag aomadh le sòlas,
An solus nam inor chraobh.
Thréig na bha fuasach a' chruach;

Movit-se ille in ejus occursum super vento:
Credebatur ab eo quod clauderetur venatori
Cærulus oculus in fimbriis sui soporis.
Haud movebatur aura super clivo
Quin nosceretur ab eo saltus fusco-maculosus rufarum.

Vidit ill canem pectoris candidi;
Vidit ille clypeum fractum ex adverso;
Reversa est obscuritas retro super ejus pectus ;
Erant cogitationes tristes orientes fusce
Circa casum principum super acie.
Venit populus instar fluminis, quod funditur deorsum;
Venit progenies quæ est nullius pretii ejus à tergo";
At signabit tertia pars eorum clivum
Transiens cum suis factis fortibus ;
Respondebunt tumuli quæstionibus
Per cursum annorum atro-fuscorum ;
Erit cæruleus rivus se-obliquans circa eorum famam.
Ex iis ipsis sit strenuus-vir ex Atha,
Quando ponetur in humum ejus caput.
Occurrat vox temporum, quæ sunt ultrà (hoc),
Cathmori in lentis ventis,
Quando saltabit ille in flaminibus fuscis
In extremitate atro-maculosâ nimborum."

Convenit Ierne in circuitum regis
Ad audiendum vocem ejus potestatis strenuæ,
Singulo vultu se inclinante cum gaudio
In luce magnarum arborum. .
Reliquerunt qui fuerunt terribiles præcipitium;