Eram ego auscultans—haud audiebatur sonus :
Erat bellator sine colore in sopore.
Sicut fulgura super nube atro-fusca
Movebant cogitationes graviter meum pectus ;
Meis oculis instar ignis in meo capite,
Meis passibus haud tardis super clivo
Inter strepitum meæ duræ loricæ.
Occurremus ego et rex Iernes :
Inter concursum centuriarum occurremus nos.
Quare evaderet nubes hæc ipsa,
Quæmisit splendorem cælorum ad tergum ?
Accendite ignem aeris præcipitiorum,
Accendite sursum, mei proavi ipsius;
Et mittite vos passus meos sub lucem-
Consumam ego hostem in ira.
At ni redeam ego ipse
Est rex sub damno et sine filio;
Est canum caput inter hostes strenui
Ejus manu, in qua fuit vis, (repressa) sub coercitione;
Ejus famâ (vanescente) subsidente in Ierne.
Ne videam in æternum egregium-(virum)
In extremo præliorum sub labe.
At quomodo redeam ipse ad regem ?
Annon quæret ille cum vi de suo filio ?
Quare non duxisti tu Folanem e luctamine?
Occurret Ossianus infrà hosti;
Ab oculis suorum amicorum est ejus iter.
Ardua lerne, cujus est viridissima vallis,

a

laim

as

Is taitneach do mo chluasaibh d'fhuaim.
Tha mi grad air do shluagh fo lann,
A sheachnadh sùilean an righ fo ghruaim.
Ach cluinneamsa gu h-ard an righ
Air Mòra nam frith an ced:
Tha e gairm a dhà mhac o’n strì;
Tha mi tighinn 's mi slos fo bhròn :
Tha mi tighinn mar iolair o chruaich,
Thachair teine nan stuadh an oiche,
E’g iteach o'n fhàsach so shuas
Le 'sgiathaibh dubh-loisgte an soillse.

Fada thall m’an righ air Mora:
Thaom Mòrbheinn o bhriseadh an raoin.
Thionndaidh an sùilean o'n mhòr thriath;
Gach aon diubh ag aomadh g’a thaobh
'S a shealladh gu baoth o 'shleagh.
’Nam meadhon sheas sàmhach an righ,
A smuainte strì dol suas m'a chliabh,
Mar thonnaibh air lochan nam frìth,
Gach aon diubh fo chobhar 's e liath.
Sheall e sìos; cha 'n fhac e mac
Le sleagh ghlan fo smachd's e triall.
Ghluais 'osana suas gun ddil
A cheil e fo shamhchair a' bhrdin.
An sin sheas mis’fo dharaig thall;
Cha d'éirich guth mall uam fhéin.
Ciod a b'urrainn mi labhairt san àm,
Ri Fionnghal measg brdin an tréin?

Est jucundus meis auribus tuus sonitus.
Sum ego citò apud tuum populum sub telo,
Ut effugiam oculos regis sub torvitate.
At audio ego altè regem
Super Mora saltuum in nebulâ :
Est ille vocans binos filios à luctamine;
Sum ego veniens, cum sim infra sub mærore:
Sum ego veniens sicut aquila à præcipitio,
Quæ occurrit igni nubium in nocte,
Pennis acta è desertis hisce supra
Cum alis atrè-ustis in luce.

Procul ex adverso circa regem super Mora
Effudit-se Morven (post turbationem) è fractura aciei.
Aversi sunt eorum oculi à magno principe ;
Unoquoque eorum inclinante-se ad suum latus
Et intuente ferè à sua hastá.
In eorum medio stabat tacitus rex, [suum pectus,
Ejus cogitationibus certatim euntibus sursum circa
Instar undarum super lacusculo saltuum,
Singulis earum sub spuma et eâ canâ.
Despexit ille deorsum ; non vidit ille suum filium
Cum hastà fulgenti sub ejus potestate, et ipso eunte.
Mota sunt ejus suspiria sursum sine mora,
Quæ celavit ille sub silentio sui mæroris.
In illo (tempore) stabam ego sub quercu ex adverso; .
Haud orta est vox lenta à me ipso.
Quid possem ego loqui in eo tempore,
Rege Fingale inter dolorem strenui ?

A nis a ghluais am focal suas ;
Dh'aom an sluagh air ais o’ghuth.

"C'àit' am bheil mac Shelma, an triath,
Am fear a dh'imich an sgéith còmhraig?
Cha'n fhaic mi a cheum air an t-sliabh
'S e tilleadh o thriall na mdirchuis
Measg co’-thional còrr mo shluaigh.
Na thuit an ruadh dg air a bheinn,
Es’ bu mhòrchuisich ceum air cruaich?
Thuit e, sibh samhach 'n a dhéigh,
Sgaoilte sgiath chomstri gu luath.
Cuiribh mo mhàile chruaidh ruim fhéin;
Mac an Luinn a bha ciar donn.
Tha mi mosgladh air ard na beinne;
Bi-m am màireach an comhrag nan sonn.”

Arda air Cormull bha craobh A lasadh fo ghaoith is i fuaim; Bha liath chearb de ched air a taobh A sgaoileadh gu caoin m'an cuairt, An sin bha ceuman an righ am feirg Fada thall o chearb an t-sluaigh. Bha 'chòmhnuidhse riamh air an leirg, 'Nuair lasadh comhrag gharbh m'a chliabh. Air dà shleagh shuas a mhòr sgiath, Truagh chomhara ciar a' bhàis, An sgiath sin fo bhualadh an righ An oiche roimh stri nam blár. An sin fhéin a dh'aithnich na laoich

Nunc motum est ejus dictum sursum ;
Inclinavit-se populus retro à sua voce.

“Ubi est filius Selmæ, princeps,
Vir qui profectus est in alâ certaminis ?
Non cerno ego ejus passum super clivo
Redeuntis ab profectione magnarum rerum
Inter conventum eximium mei exercitus.
An cecidit rufus-capreolus juvenis super monte,
Is cujus superbissimus erat passus super præcipitio ?
Cecidit ille, vobis silentibus eum ponè,
Sparsus est clypeus certaminis citò.
Ponite meam loricam duram prope me ipsum ;
Et natum Lunone qui est fuscus subniger.
Sum ego expergiscens super summo montis ;
Ero cras in colluctatione heroum.”

Ardua super Cormule erat arbor Flammescens sub vento et sonans; Erat canus limbus nebulæ super ejus latere Se-spargens molliter in circuitum. Illic erant passus regis in ira Procul ex adverso ab limbo populi. Erat ejus habitatio semper super clivo, (pectus. Quando flammescebat certamen asperum circa ejus Super duabus hastis supra erat ejus magnus clypeus, Atrox signum fuscum mortis, Clypeus ille sub percussione regis In nocte ante luctamen præliorum. In illo ipso (tempore) agnoverunt bellatores

ve