Est jucundus meis auribus tuus sonitus.

Sum ego citò apud tuum populum sub telo,
Ut effugiam oculos regis sub torvitate.

At audio ego altè regem

Super Mora saltuum in nebulâ :

Est ille vocans binos filios à luctamine;

Sum ego veniens, cum sim infra sub mœrore:

Sum ego veniens sicut aquila à præcipitio,
Quæ occurrit igni nubium in nocte,

Pennis acta è desertis hisce supra

Cum alis atrè-ustis in luce.

Procul ex adverso circa regem super Morâ

Effudit-se Morven (post turbationem) è fractura aciei. Aversi sunt eorum oculi à magno principe; Unoquoque eorum inclinante-se ad suum latus

Et intuente ferè à suâ hasta.

In eorum medio stabat tacitus rex,

[suum pectus,

Ejus cogitationibus certatim euntibus sursum circa

Instar undarum super lacusculo saltuum,

Singulis earum sub spuma et eâ canâ.

Despexit ille deorsum; non vidit ille suum filium

Cum hasta fulgenti sub ejus potestate, et ipso eunte.

Mota sunt ejus suspiria sursum sine morâ,

Quæ celavit ille sub silentio sui moeroris.

In illo (tempore) stabam ego sub quercu ex adverso;
Haud orta est vox lenta à me ipso.
Quid possem ego loqui in eo tempore,
Rege Fingale inter dolorem strenui?

A nis a ghluais am focal suas;
Dh'aom an sluagh air ais o 'ghuth.

"C'àit' am bheil mac Shelma, an triath,
Am fear a dh'imich an sgéith còmhraig?
Cha 'n fhaic mi a cheum air an t-sliabh
'S e tilleadh o thriall na mòirchuis
Measg co'-thional còrr mo shluaigh.
Na thuit an ruadh òg air a bheinn,
Es' bu mhòrchuisich ceum air cruaich?
Thuit e, sibh sàmhach 'n a dhéigh,
Sgaoilte sgiath chomstri gu luath.
Cuiribh mo mhàile chruaidh ruim fhéin;
Mac an Luinn a bha ciar donn.

Tha mi mosgladh air ard na beinne ;

Bi-m am màireach an còmhrag nan sonn."

Arda air Cormull bha craobh

A lasadh fo ghaoith is i fuaim;

Bha liath chearb de cheò air a taobh

A sgaoileadh gu caoin m'an cuairt,
An sin bha ceuman an righ am feirg
Fada thall o chearb an t-sluaigh.
Bha 'chòmhnuidhse riamh air an leirg,
'Nuair lasadh còmhrag gharbh m'a chliabh.
Air dà shleagh shuas a mhòr sgiath,
Truagh chomhara ciar a' bhàis,
An sgiath sin fo bhualadh an righ
An oiche roimh strì nam blàr.

An sin fhéin a dh'aithnich na laoich

Nunc motum est ejus dictum sursum ;
Inclinavit-se populus retro à sua voce.
"Ubi est filius Selmæ, princeps,
Vir qui profectus est in alâ certaminis?
Non cerno ego ejus passum super clivo
Redeuntis ab profectione magnarum rerum
Inter conventum eximium mei exercitus.
An cecidit rufus-capreolus juvenis super monte,
Is cujus superbissimus erat passus super præcipitio?
Cecidit ille, vobis silentibus eum ponè,

Sparsus est clypeus certaminis citò.

Ponite meam loricam duram prope me ipsum;
Et natum Lunone qui est fuscus subniger.
Sum ego expergiscens super summo montis ;
Ero cras in colluctatione heroum."
Ardua super Cormule erat arbor

Flammescens sub vento et sonans;

Erat canus limbus nebulæ super ejus latere
Se-spargens molliter in circuitum.

Illic erant passus regis in ira

Procul ex adverso ab limbo populi.

Erat ejus habitatio semper super clivo,

[pectus.

Quando flammescebat certamen asperum circa ejus

Super duabus hastis supra erat ejus magnus clypeus, Atrox signum fuscum mortis,

Clypeus ille sub percussione regis

In nocte ante luctamen prœliorum.

In illo ipso (tempore) agnoverunt bellatores

Am a ghluaisidh gu baoth chòmhrag :
Cha do thog e a sgiath gu faoin,
Gus an éireadh r'a thaobh an comhstri.
Bha 'cheuman a' beumadh gu h-ard
Is dealradh fo shàr ghath chraoibh.
Cho fuathasach ri cruth nam fuath
Fo neulaibh dubh fuar na h-oidhche,
'Nuair a chuireas e fo thruscan gruaime
A dhlùth chleasa truagh an leth shoillse,
'S e gabhail do charbad nan gaoth
Air bruaillean baoth an fhaoin chuain mhòir.
Gun sìoladh o stoirm a' ghairbh chòmhraig

Bha Eirinn nam mòr thriath thall;

Bha 'm faileas fo ré air a chòmhnard,

Mall thoirm an déigh comhstri a' bhlàir.

'Na aonar bha ceuma Chathmhoir

Air aghairt 's air ais air an t-sliabh,

E

ag aomadh fo 'armaibh gu léir

Air Mòirbheinn nan treun fo ruaig.

Nis thàinig e gus a' chòs

San robh còhnuidh òig Fhillein san oidhche;

Bha aona chraobh air taobh an t-sruth' mhòir,

Bha tuiteam o 'n tòrr 's a' boillsgeadh.

An sin fo ré ri faicinn shìos

Sgiath bhriste aig triath mac Chlatho,
Is teann air 'na shìneadh air feur
Cas mholach an treun chu, Bran.
Cha'n fhac es' an triath air Mòra;

Tempus ejus profectionis ad insanum certamen :
Non levabat ille suum clypeum inaniter,
Donec surgeret ad ejus latus concertatio.
Erant ejus passus percutientes altè

Et coruscantes sub eximio (flamma) radio arboris.
Eque terribilis ac forma larvarum

Sub nubibus atris-gelidis noctis,

Quando ponit illa sub amictum torvitatis
Ejus agiles lusus infaustos in dimidia luce,
Ipsâ assumente sibi currum ventorum
Super tumultu insano vani oceani magni.
Nondum desæviens à procella certaminis
Erat Ierne magnorum heroum ex adverso;
Erat eorum imago sub lunâ super campo,
Et lentum murmur post colluctationem prælii.
In solitudine erant passus
Cathmoris

Protenus et retro super clivo,

Illo movente-se sub armis totis

In Morvenem strenuorum sub fugâ.

Nunc venit ille ad cavernam

In quâ erat habitatio juvenis Folanis in nocte;
Erat una arbor in latere torrentis magni,

Qui erat cadens à tumulo et coruscans.
Illic erat sub luna conspiciendus infra

Clypeus fractus apud principem, filium Clathûs,

Et

prope eum extensus super gramine Pedem-hirsutus strenuus canis, Brannus.

Haud vidit ille principem super Morâ;