Na tog orm clach anns a' bheinn

Eagal foineachd mu Fhillean ni 's mò.
Thuit mise ann mo cheud chath
Gun chliu is gun rath air mo lann.
Biodh do ghuthsa a mhàin, a thriath
'Na shòlas do m'anam's e triall.
C'uim a bhiodh bard a còmhradh
M'an dearrsa òg o chaoin Chlatho ?"
Bheil d' anam air fiaradh nan gaoth,
Oig Fhillein, a bhriseadh na sgiatha?
Biodh sòlas a' leantuinn an laoich
Ro' fhilleadh gharbh nan ciar nial.
Tha sàmhla do mhòr shinns're, Fhillein,
An cruthan ag aomadh m' an siol;
Tha mi faicinn an tein air an aonach,
Gorm sgaoile an ceò fo shìan

Mu Mhòra measg fiaradh na gaoith'.
Tach'radh sòlas ri mo bhràthair.

Thréig thusa na sàir 's iad fo bhròn.

Mu thiomchioll na h-aoise tha 'n nàmhaid,

Cliu a' sìoladh o airidh 's e 'n ceò:

Tha thusa d'aonar air an t-sliabh,

A righ nan liath chiabh o Shelma.
Chuir mi e an carraig nan còs
Aig fuaim nan sruth mòr san oiche;
Bha dearg reul a' sealltuinn o'n tòrr,
Nach do chuir am fear òg an soillse:
Thog na gaotha mall a chiabh.

Ne erige super me saxum in monte

Præ metu ne quæratur de Folane amplius.
Cecidi ego in meo primo conflictu

Sine fama et sine successu meo telo.
Sit tua vox solùm, o princeps,
In gaudium meo animo abeunti.
Quare esset bardus loquens

De coruscamine juvene à blandâ Clatho?"
An est tua anima super gyratione ventorum,
Juvenis Folan, qui frangebas clypeos?

Sit gaudium sequens bellatorem

Per plicaturam asperam fuscarum nubium.

Sunt simulachra tuorum magnorum avorum, Folan,
Eorum formæ propendentes circa suum semen;
Sum ego conspiciens eorum ignem super jugo,
Cæruleam expansionem eorum nebulæ sub nimbo
Circa Moram inter gyrationem venti.
Occurrat gaudium meo fratri,

Reliquisti tu egregios sub luctu.

In circuitum senectutis est hostis,

Famâ subsidente a promerito et eo in nebulâ :

Es tu in solitudine super clivo,

Rex canorum capillorum à Selma.

Posui

ego eum in

rupe cavernarum

Juxta sonitum fluminum magnorum in nocte;

Erat rutila stella despiciens de tumulo,
Quæ non exponebat adolescentem in lucem:
Levabant venti tardè ejus cirrum.

Bha mi 'g éisdeachd-cha chualas fuaim :
Bha 'n gaisgeach gun tuar am pràmh.
Mar dhealan air neul dubh-dhonn
Ghluais smuainte gu trom mo chliabh ;
Mo shùile mar thein an mo cheann,
Mo cheuma nach mall air sliabh
Measg forum mo chruaidh mhàile.
Tach'ridh mise is righ Eirinn :
Measg co'-thional cheud tach'ridh sinn
C'uim a theicheadh an neul so féin,
A chuir dearrsa nan speur air chùl?
Lasaibh tein athair nan cruach,
Lasaibh suas, mo shinns're féin;
Is cuiribhse mo cheum fo shoillse-
Caithidh mis' an nàmhaid am feirg.
Ach mar tilleadh mise féin,

Tha 'n righ fo bheud is e gun mhac ;
Tha liath chiabh measg nàimhdibh an trein
A làmh an robh feum fo smachd.

A chliu a' sìoladh sìos an Eirinn.
Na faiceam gu siorruidh an sàr
An deireadh nam blàr fo smal.
Ach cia mar thilleam féin do 'n righ?

Nach foinich e le brìgh m'a mhac ?
C'uim nach d' thug thu Fillean o'n strì?
Tach'ridh Oisian shìos an nàmhaid;

O shùilibh a chairdean tha thriall.

Ard Eirinn a's uaine gleann,

Eram ego auscultans-haud audiebatur sonus:
Erat bellator sine colore in sopore.

Sicut fulgura super nube atro-fuscâ

Movebant cogitationes graviter meum pectus;
Meis oculis instar ignis in meo capite,

Meis passibus haud tardis super clivo
Inter strepitum meæ duræ loricæ.
Occurremus ego et rex Iernes:

Inter concursum centuriarum occurremus nos.

Quare evaderet nubes hæc ipsa,

Quæmisit splendorem cœlorum ad tergum?
Accendite ignem aeris præcipitiorum,

Accendite sursum, mei proavi ipsius;
Et mittite vos passus meos sub lucem—
Consumam ego hostem in ira.

At ni redeam ego ipse

Est rex sub damno et sine filio;

Est canum caput inter hostes strenui

Ejus manu, in qua fuit vis, (repressâ) sub coercitione; Ejus famâ (vanescente) subsidente in Ierne.

Ne videam in æternum egregium-(virum)

In extremo præliorum sub labe.

At quomodo redeam ipse ad regem?

Annon quæret ille cum vi de suo filio?

Quare non duxisti tu Folanem e luctamine?
Occurret Ossianus infrà hosti;

Ab oculis suorum amicorum est ejus iter.

Ardua Ierne, cujus est viridissima vallis,

Is taitneach do mo chluasaibh d' fhuaim.
Tha mi grad air do shluagh fo lann,
A sheachnadh sùilean an righ fo ghruaim.
Ach cluinneamsa gu h-ard an righ

Air Mòra nam frith an ceò :

Tha e gairm a dhà mhac o 'n strì;
Tha mi tighinn 's mi sìos fo bhròn:
Tha mi tighinn mar iolair o chruaich,
Thachair teine nan stuadh an oiche,
E'g iteach o'n fhàsach so shuas
Le 'sgiathaibh dubh-loisgte an soillse.
Fada thall m' an righ air Mora
Thaom Mòrbheinn o bhriseadh an raoin.
Thionndaidh an sùilean o'n mhòr thriath;
Gach aon diubh ag aomadh g'a thaobh
'S a shealladh gu baoth o'shleagh.
'Nam meadhon sheas sàmhach an righ,
A smuainte strì dol suas m'a chliabh,
Mar thonnaibh air lochan nam frìth,
Gach aon diubh fo chobhar's e liath.
Sheall e sìos; cha 'n fhac e mac
Le sleagh ghlan fo smachd 's e triall.
Ghluais 'osana suas gun dàil

A cheil e fo shàmhchair a' bhròin.
An sin sheas mis' fo dharaig thall;
Cha d'éirich guth mall uam fhéin.
Ciod a b'urrainn mi labhairt san àm,
Ri Fionnghal measg bròin an tréin?