Ipsâ vocante ventos ad suam rupem ipsius, Ardui reges egregiorum à latere ad latus At audivi ego durum-(ferrum) quod non erat tardum Inter crepitationem meæ lorica in monte. In tempore surgendi in lucem ex præcipitio Vidi ego populum cedentem, Eorum passibus retro in eâ horâ, Oculis vacillantibus ad suas genas surgentibus; Occurrerant-sibi strenui in tumultu conflictus, Duo reges nobilium-virûm et cæruleorum clypeorum; Magna et atra in medio telorum Inter lucem erat aspera luctatio principum. Irrui sursum circa Folanem insanus, Dolore flammescente et se-fundente per meum pectus. Veni ego; haud fugit rex ; Non venit ille cum vi in meam viciniam. Sicut rupes ex glacie in saltu, Gelida et aspera erat vis herois. In silentio erant nostri passus sursum Conversi sumus nos simul sub torvitate, Is thog sinn ruinne cruaidh nan sleagh. Thàinig mi gus an àit' a bha faoin, C'àit' an t-òg thriath o Mhòirbheinn? Bha 'g aomadh gu 'trian air mòr-shruth: An sin chunnaic mi thall an laoch. C'uim a sheasas an truscan do dhùbhra Mac Shelma m'an dlùthadh a' choill'? An liath raon nan sàr a bha treun. Is fhada bha do strì, a thriath; Stoc Fhionnghail 'ga d'iarruidh sa' chruaich, Gu 'chuirm air eudan nan sliabh, Et levavimus nos cuspides duras hastarum; Veni ego ad locum qui erat desertus. Super terrâ et sagittâ (inutili) sine utilitate. Ubi juvenis princeps à Morvene? Audivit ille, et eo juxta rupem clivorum, [num rivum : Quæ inclinabatur usque ad tertiam-(partem) super mag Audivit ille, et eo caligante et languido : Tunc vidi ego ex adverso bellatorem. Natus Selmâ, circa quam arcta est sylva? Audiens vocem fortem citharæ A blando Carrule cujus est maxime sonorus cantus: Exhibe solatium ejus senectuti, præstantissime princeps. Fhir-bhriseadh nan sgiath, bi falbh. "'N d'thig sòlas mu lagaich, a thriath? Cha 'n 'eil, Oisein, mo sgiath dhomh féin; Tha i briste is sgaoilt air an t-sliabh ; Bhriseadh ite eoin riabhaich na speur Air mo cheann-bheirt fo bheum a' chòmhraig. 'Nuair a theicheas an nàmhaid gu dian, Bidh aithriche thriath fo shòlas; Ach éirigh an osna gu 'trian, 'Nuair theid gaisgich gu dìth air chòmhnard. Cha 'n fhaicear le Fillean an righ; C'uim a bhiodh e fo strì a' bhròin ?” Mhic Chlatho a's guirme sùil, Cha 'n 'eil lìonadh do chlui dhomh fhéin; Suas, Fhillein, gu Mòra nan tòrr; Oisein, thoir dhomh féin mo sgiath, Na h-ite tha ciar fo ghaoith: Vir-ruptor clypeorum, esto proficiscens. "An veniet solatium propter imbecillos, princeps? Non est, Ossiane, meus clypeus mihi ipsi ; Est ille fractus et sparsus super clivum ; Fractæ sunt pennæ avis subfuscæ cœlorum Super mea galeâ sub ictibus certaminis. Quando fugit hostis rapidè, Erunt patres principum sub solatio ; At surget eorum suspirium usque ad tertiam-(partem), Quando interibunt bellatores in campo. Non cernetur à Folane rex; Quare esset ille sub vi luctus ?" Fili Clathûs, cujus est maxime cæruleus oculus, Juvenis Folan, ne expergefacito meum pectus. Nonne fuisti tu ignis sine nebulâ, Et non erit gaudium denuo principi? Haud est (æqualitas) expletio tuæ famæ mihi ipsi ; "Ossiane, da mihi ipsi meum clypeum, Pennas, quæ sunt fuscæ super vento: Pone ea juxta Folanem, o princeps, Ut ne perdat ille nisi tertiam partem suæ famæ. Strenue Ossiane, est imbecillitas super me ipsum; Pone me sub clade in cavernâ. |