Ipsâ vocante ventos ad suam rupem ipsius,
Quando videt illa sub passibus rufas (capreas)
Juxta Lubarem, cujus est atro-juncea planities.
Effusi sunt illi inter-se in prælium,

Ardui reges egregiorum à latere ad latus
Inflammantes ignem circa animos sui populi.
Prosiluit Ossianus super hastâ proficiscens,
Arbore et rupe euntibus sursum sine morâ
Inter prælium et eum ipsum.

At audivi ego durum-(ferrum) quod non erat tardum Inter crepitationem meæ lorica in monte.

In tempore surgendi in lucem ex præcipitio

Vidi ego populum cedentem,

Eorum passibus retro in eâ horâ,

Oculis vacillantibus ad suas genas surgentibus;

Occurrerant-sibi strenui in tumultu conflictus,

Duo reges nobilium-virûm et cæruleorum clypeorum; Magna et atra in medio telorum

Inter lucem erat aspera luctatio principum.

Irrui sursum circa Folanem insanus,

Dolore flammescente et se-fundente per meum pectus.

Veni ego; haud fugit rex ;

Non venit ille cum vi in meam viciniam.

Sicut rupes ex glacie in saltu,

Gelida et aspera erat vis herois.

In silentio erant nostri passus sursum
Super duobus marginibus tumultus torrentis.

Conversi sumus nos simul sub torvitate,

Is thog sinn ruinne cruaidh nan sleagh.
Thog sinn sleigh; ach thuit an ciar;
Bha sàmhchair air sliabh fo dhorcha,
Ach gu 'n cluinntear ceuma nan triath
A' fuaim air an leirg a' falbh.

Thàinig mi gus an àit' a bha faoin,
Anns no chuireadh le Fillean cath:
Cha robh focall no fuaim air an raon,
Sgiath bhriste is ceann-bheart nam flath
Air talamh is gath gun fheum.
C'àite bheil Fillean nan sgiath?

C'àit' an t-òg thriath o Mhòirbheinn?
Chual e's e ri carraig nan sliabh,

Bha 'g aomadh gu 'trian air mòr-shruth:
Chual e, 's e dorcha is fann :

An sin chunnaic mi thall an laoch.

C'uim a sheasas an truscan do dhùbhra

Mac Shelma m'an dlùthadh a' choill'?
An dealradh tha d'astar, mo bhrathair,

An liath raon nan sàr a bha treun.

Is fhada bha do strì, a thriath;

Stoc Fhionnghail 'ga d'iarruidh sa' chruaich,
Gluais
gu neulaibh d'athar fhéin,

Gu 'chuirm air eudan nan sliabh,
An ceò an fheasgair suidhidh 'n righ
'S e cluinntinn guth cli na clàrsaich
O chaoin Charull a's fuaim'oire fonn :
Thoir sòlas do 'n aois, a chòrr thriath,

Et levavimus nos cuspides duras hastarum;
Levavimus hastas; at cecidit fusca-(nox);
Erat silentium super clivo sub tenebris,
Nisi quod audiebantur passus principum
Sonantes in clivo abeuntium.

Veni ego ad locum qui erat desertus.
In quo commissum est à Folane certamen:
Non erat vox nec sonus super agro,
Clypeo fracto et galeâ principum

Super terrâ et sagittâ (inutili) sine utilitate.
Ubi est Folan clypeorum?

Ubi juvenis princeps à Morvene?

Audivit ille, et eo juxta rupem clivorum, [num rivum : Quæ inclinabatur usque ad tertiam-(partem) super mag

Audivit ille, et eo caligante et languido :

Tunc vidi ego ex adverso bellatorem.
Quare stat in amictu obscuritatis

Natus Selmâ, circa quam arcta est sylva?
In splendore est tuum iter, mi frater,
In cano agro egregiorum, qui fuerunt strenui.
Diutina fuit tua luctatio, o princeps;
Cornu Fingalis te quærente in monte,
Perge ad nubes tui patris ipsius,
Ad ejus epulum super facie clivorum.
In nebulâ vesperis sedet rex

Audiens vocem fortem citharæ

A blando Carrule cujus est maxime sonorus cantus: Exhibe solatium ejus senectuti, præstantissime princeps.

Fhir-bhriseadh nan sgiath, bi falbh.

"'N d'thig sòlas mu lagaich, a thriath? Cha 'n 'eil, Oisein, mo sgiath dhomh féin; Tha i briste is sgaoilt air an t-sliabh ; Bhriseadh ite eoin riabhaich na speur

Air mo cheann-bheirt fo bheum a' chòmhraig. 'Nuair a theicheas an nàmhaid

gu dian, Bidh aithriche thriath fo shòlas;

Ach éirigh an osna gu 'trian,

'Nuair theid gaisgich gu dìth air chòmhnard. Cha 'n fhaicear le Fillean an righ;

C'uim a bhiodh e fo strì a' bhròin ?”

Mhic Chlatho a's guirme sùil,
Og Fhillein, na dùisg mo chliabh.
Nach robh thu do theine gun mhùig,
'S nach bi sòlas as-ùr air thriath?

Cha 'n 'eil lìonadh do chlui dhomh fhéin;
Mar ghréin tha 'n treun do mo thriall :
Tha e coimhead mo cheuma le sòlas,
Gun fhaileas a' còmhnuidh m'a ghnuùis.

Suas, Fhillein, gu Mòra nan tòrr;
Tha cuirm anns a' cheò sgaoilte.

Oisein, thoir dhomh féin mo sgiath,

Na h-ite tha ciar fo ghaoith:
Cuir iadsa mar ri Fillean, a thriath,
Gus nach caill e ach trian d'a chliu.
Thréin Oisein, tha laigs' orm fhéin;
Cuir mise fo bheud sa' chòs.

Vir-ruptor clypeorum, esto proficiscens.

"An veniet solatium propter imbecillos, princeps? Non est, Ossiane, meus clypeus mihi ipsi ; Est ille fractus et sparsus super clivum ; Fractæ sunt pennæ avis subfuscæ cœlorum Super mea galeâ sub ictibus certaminis. Quando fugit hostis rapidè,

Erunt patres principum sub solatio ;

At surget eorum suspirium usque ad tertiam-(partem), Quando interibunt bellatores in campo.

Non cernetur à Folane rex;

Quare esset ille sub vi luctus ?"

Fili Clathûs, cujus est maxime cæruleus oculus, Juvenis Folan, ne expergefacito meum pectus. Nonne fuisti tu ignis sine nebulâ,

Et non erit gaudium denuo principi?

Haud est (æqualitas) expletio tuæ famæ mihi ipsi ;
(At) instar solis est strenuus meo itineri:
Est ille intuens meos passus cum gaudio,
Sine umbra commorante circa ejus vultum.
Sursum, o Folan, ad Moram tumulorum;
Est epulum in nebulâ appositum.

"Ossiane, da mihi ipsi meum clypeum, Pennas, quæ sunt fuscæ super vento: Pone ea juxta Folanem, o princeps,

Ut ne perdat ille nisi tertiam partem suæ famæ. Strenue Ossiane, est imbecillitas super me ipsum; Pone me sub clade in cavernâ.