Sustulit ille sursum ad rem gerendam suam hastam, Eâque lotâ dimidiatim in sanguine. Ut rupes, rubris rivulis obliquis Se-fundentibus rutilos per ejus latus in procella; Sic (erat) sub erratione sanguinis heros, In singulo latere inclinavit-se populus Folan ab extremo populi. Tres passus retro inclinavit-se Foldathus A coruscamine quod percussit obliquè suos oculos, Quod venit ut fulgur à nube Ut præstaret munimen principi qui erat sub vulnere. Stetit ille crescens sursum in superbiâ Et vocans omnes ad certamen ejus duri-(ferri). Duæ aquilæ cum difficultate in vento Progredientes ad certamen à duobus tumulis; 'N àm éirigh cunnairt nan sàr. Cha do lùb a shùile mu shliabh ; Thuit Foldath gu mall air a sgéith, Cha do choimhid an t-òig-fhear gu 'thrian Ghluais suas do ceud ghuthaibh a' bhàis— Chunnaic Malthos am Foldath air làr A' foineachadh o shàr m'a uaigh; In tempore, quo oritur periculum egregiorum. In superbia eximiorum armorum. Cecidit Foldathus lentè super clypeum, Hastâ Folanis per principem usque ad humum : Non adspexit juvenis usque ad ejus tertiam partem Agens præ se centurias in prœlio. Moverunt-se sursum ei centum voces mortis"Fili Fingalis, esto lentus in itinere. Nonne vides tu formam decoram quæ est ex adverso, Ne expergefacito regem Iernes denuo, Conspicatus est Malthus Foldathum super humo, Super quam se-obliquat atrè rivulus nimborum, Arboribus arescentibus usque ad earum tertiam partem Locutus est ille ad principem sub morte, Quærens ab egregio de suo sepulchro; An super Moma multarum sylvarum, Anns an coimhead an solus gu dìomhair Air gorm-shruth Dhalriabhaich nan carn? Do nighean chòrr nan gorm shùil, Léna.” Ghreas 'anam a null le fuaim Gu caol ghleann fo chruachaibh Mhòma; Thàinig e an aisling gun tuar Gu dearrsa Léna a' stuaim chòmhraidh', 'S i cadal mu shruth an Dalruaidh Air tilleadh o ruaig nam fiadh. Bha bogha caoin ri taobh na h-òigh Gun taifeid, na h-osaga tlàth a snàmh Shìn air talamh òigh chòrr nan triath. In quibus intuetur lux secretò In cæruleum flumen Dalruæ saxetorum? Illic sunt passus tardi virginis, Tuæ filiæ egregiæ cæruleorum oculorum Lenæ." "An recordatio (est) tibi illa, o princeps, [ponè, (Cum non sit filius) sine filio mihi obliquè-eunte me Sine juvene mihi ad certamen in clivo, Ad me ulciscendum, strenue? O Malthe, facta est ultio mea ipsius; Non fui ego, o strenue, in pace; Eleva sepulchrum iis, quos occidi ego in monte Ab flamine ad sepulchra meorum hostium Properavit ejus anima prorsum cum sonitu Ad splendorem Lenæ modesti sermonis, Post reditum à sectandis cervis. Erat arcus lævis ad latus virginis Sine nervo, auris mollibus natantibus Circa ejus sinum candidum cum ejus cirris: Sub amictu pulchritudinis in juventute Extendebatur super terrâ virgo eximia principum, Atrè se-inclinans ab oris tumulorum |