Pisma, Tom 3

albo Assesor Bernardyn białe chartów chciał choć cicho coś cóż człowiek czuł daléj długo domu dotąd drzewa drzwi dziś Gerwazy głową głowę głowy gości Horeszków Hrabia Hrabiego jakby jéj jeśli każdy kędy Klucznik koło konopie końcu krzyknął Ksiądz Ksiądz Robak Książe Kusego kwestarz lasu ledwie liść Litwie lubił miał Mickiewicz młodzież Mopanku mój myśliwi myśliwiec nakoniec nakształt niby niech niedźwiedź niegdyś nikt oczu oczy okiem oszczep pas Słucki Podkomorzy polowanie pomiędzy pono potém Protazy przecież przerwał psów puszczy puszczyk rarogiem razem Rejent ręce ręką ręku Robak rzekł Sędzia Sędziego Sędziemu siedzi siedział słońce słychać Soplicowie Sopliców stał stary stąd Stolnik stoła stołu strzelców strzelcy swéj szlachta środku śród Tadeusz tasak téj Telimena Telimenie tém teraz tuż tyłu usta widać Widząc widział wié wieczerzy właśnie Wojski Wojskiego wokanda Woźny wszyscy Wtém wtenczas wzrok zamek zamku ziemi znowu Zosi Zosia zwierza zwolna Żubr